Прагляд зыходнага тэксту старонкі Атам

[[File:Атам.jpg|thumb|Прадстаўленне атама.]]
'''А́там''' — электранейтральная [[часціца]], якая складаецца з дадатна зараджанага ядра і адмоўна зараджаных [[электрон]]аў, якія рухаюцца вакол яго.

Атам складаецца з масіўнага [[Ядро атамнае|ядра]], якое мае дадатны [[Зарад электрычны|электрычны зарад]], і некалькіх лягчэйшых [[электрон]]аў, якія маюць адмоўны [[Зарад электрычны|электрычны зарад]] і ўтвараюць вакол [[Ядро атамнае|ядра]] электронныя абалонкі. Памеры атама нашмат большыя за памер [[Ядро атамнае|ядра]] і вызначаюцца памерамі электронных абалонак. Парадак лінейных памераў атама — 0,1 нм.

Ядро складаецца з [[пратон]]аў і [[нейтрон]]аў.

Атамы класіфікуюцца па колькасці пратонаў і нейтронаў у ядры: лік пратонаў Z адпавядае парадкаваму нумару атама ў [[Перыядычная сістэма элементаў|перыядычнай сістэме элементаў]] і вызначае яго прыналежнасць да некаторага хімічнага элементу, а лік нейтронаў N — вызначае тып ізатопу гэтага элемента. Адзіны стабільны атам, не які змяшчае нейтронаў у ядры — лёгкі вадарод. Лік Z таксама вызначае сумарны дадатны электрычны зарад (Ze) атамнага ядра і лік электронаў у нейтральным атаме, які задае яго памер<ref name="test">[http://goldbook.iupac.org/A00493.html Atom] // IUPAC Gold Book</ref>.

Фізічныя і хімічныя ўласцівасці атама вызначаюцца яго будовай, якая апісваецца квантавымі законамі.

У залежнасці ад кантэксту, гаворачы пра атам, маюць на ўвазе як электранейтральныя атамы, так і [[іон]]ы згаданага [[Хімічны элемент|хімічнага элемента]], або гавораць пра атам, каб адрозніць нейтральную часціцу рэчыва ад іона, які мае электрычны зарад.

== Гісторыя атамнай тэорыі ==
{{main|Атамная тэорыя}}

Слова «атам» было прыдумана ў Старажытнай Грэцыі, гэта слова значыць «недзялімасць». Толькі ў XIX стагоддзі навукоўцы вынайшлі субатамныя часціцы, і стала зразумела, што атам не з’яўляецца недзялімым.

=== Гістарычныя мадэлі атама ===
* Кавалачкі [[Матэрыя (фізіка)|матэрыі]]. [[Дэмакрыт]] меркаваў, што ўласцівасці таго ці іншага рэчыва вызначаюцца [[формай]], [[маса]]й, і іншымі характарыстыкамі атамаў, якія яго ўтвараюць. Так, скажам, у агню атамы вострыя, таму агонь здольны апальваць, у [[цвёрдае цела|цвёрдых целаў]] яны шурпатыя, таму моцна счапляюцца адзін з адным, у [[Вада|вады]] — гладкія, таму яна здольна цячы. Нават душа чалавека, згодна з Дэмакрытам, складаецца з атамаў<ref>Демокрит // [https://books.google.ru/books?id=zSzUPskLA9kC&pg=PA281 Школьная энциклопедия «Руссика». История Древнего мира] / А. О. Чубарьян. — <abbr>М.</abbr>: Olma Media Group, 2003. — С. 281—282. — 815 с. — <nowiki>ISBN 5-948-49307-5</nowiki>.</ref>.
* [[Мадэль атама Томсана]] 1904 г. (мадэль «пудынг з разынкамі»). [[Джозеф Джон Томсан]] прапанаваў разглядаць атам як некаторае дадатна зараджанае цела, унутры якога знаходзяцца [[электрон]]ы. Была канчаткова адхілена [[Эрнэст Рэзерфорд|Резерфордам]] пасля праведзенага ім знакамітага вопыту па рассейванню [[Альфа-часціца|альфа-часціц]].
* Ранняя планетарная мадэль атама Нагаока. У 1904 годзе японскі фізік [[Хантаро Нагаока]] прапанаваў мадэль атама, пабудаваную па аналогіі з планетай [[Сатурн (планета)|Сатурн]]. У гэтай мадэлі вакол маленькага дадатна зараджанага ядра па арбітах круціліся электроны, аб’яднаныя ў колцы. Мадэль аказалася памылковай.
* [[Планетарная мадэль атама]] Рэзерфорда (1911)<ref>[http://www.ido.rudn.ru/nfpk/fizika/mkt/1.html Планетарная модель атома] {{Архівавана|url=https://web.archive.org/web/20080615135557/http://www.ido.rudn.ru/nfpk/fizika/mkt/1.html |date=15 чэрвеня 2008 }}</ref> і пазнейшая [[бораўская мадэль атама]] (1913). Эрнэст Рэзерфорд, правёўшы шэраг эксперыментаў, прыйшоў да высновы, што атам уяўляе сабой падабенства [[Планетная сістэма|планетнай сістэмы]], у якой электроны рухаюцца па арбітах вакол размешчанага ў цэнтры атама цяжкага дадатна зараджанага ядра («мадэль атама Рэзерфорда»). Аднак такое апісанне атама ўвайшло ў супярэчнасць з [[Класічная электрадынаміка|класічнай электрадынамікай]]. Справа ў тым, што, згодна з класічнай электрадынамікай, электрон пры руху з цэнтраімклівым паскарэннем павінен выпраменьваць [[электрамагнітныя хвалі]] і, такім чынам, губляць [[Энергія|энергію]]. Разлікі паказвалі, што час, за які электрон у такім атаме ўпадзе на ядро, вельмі малы. Для тлумачэння стабільнасці атамаў [[Нільс Бор|Нільсу Бору]] прыйшлося ўвесці [[Пастулаты Бора|пастулаты]], якія зводзіліся да таго, што электрон у атаме, знаходзячыся ў некаторых спецыяльных энергетычных станах, не выпраменьвае энергію («мадэль атама Бора-Рэзерфорда»). Увядзенне пастулатаў Бора стала вынікам усведамлення таго, што для апісання атама класічная механіка непрыдатна. Далейшае вывучэнне выпраменьвання атама прывяло да стварэння [[Квантавая механіка|квантавай механікі]], якая дазволіла растлумачыць пераважную большасць назіраных фактаў.

=== Квантава-механічная мадэль атама ===
Сучасная мадэль атама з’явілася ў выніку развіцця планетарнай мадэлі Бора-Рэзерфорда. Згодна сучаснай мадэлі, ядро атама складаецца з дадатна зараджаных [[пратон]]аў і [[нейтрон]]аў, якія не маюць зарада. Ядро акружана адмоўна зараджанымі [[электрон]]амі. Аднак тэорыя квантавай механікі не дазваляе лічыць, што электроны рухаюцца вакол ядра па дакладна вызначаных траекторыях ([[Прынцып нявызначанасці Гейзенберга|нявызначанасць]] каардынат электрона ў атаме можа быць параўнальная з памерамі самога атама).

Хімічныя ўласцівасці атамаў вызначаюцца канфігурацыяй [[Электронная абалонка|электроннай абалонкі]] і апісваюцца [[Квантавая механіка|квантавай механікай]]. Месца ў [[Перыядычная сістэма элементаў|перыядычнай сістэме элементаў]] вызначаецца [[Электрычны зарад|электрычным зарадам]] ядра атама (гэта значыць, колькасцю пратонаў), у той час як колькасць нейтронаў прынцыпова не ўплывае на хімічныя ўласцівасці; пры гэтым нейтронаў ў ядры, як правіла, больш, чым пратонаў (гл.: [[атамнае ядро]]). Атам мае нейтральны зарад, г.зн. колькасць электронаў у ім роўна колькасці пратонаў. Асноўная маса атама сканцэнтравана ў ядры, а масавая доля электронаў у агульнай масе атама нязначная (некалькі сотых адсотка масы ядра).

Масу атама прынята вымяраць ў [[Атамная адзінка масы|атамных адзінках масы]], роўных <sup>1</sup><big>⁄</big><sub>12</sub> ад масы атама стабільнага [[Ізатоп вугляроду|ізатопа вугляроду]] [[12C|<sup>12</sup>C]].

== Будова атама ==

=== Субатамныя часціцы ===
Хоць слова «атам» у першапачатковым значэнні азначала часціцу, якая не дзеліцца на некалькі меншых, паводле навуковых уяўленняў ён складаецца з больш дробных часціц, названых [[субатамныя часціцы|субатамнымі часціцамі]]. Атам складаецца з [[электрон]]аў, [[пратон]]аў, усе атамы, акрамя вадароду-1, маюць таксама [[нейтрон]]ы.

[[Электрон]] з’яўляецца самай лёгкай з часціц, якія складаюць атам, з масай <math>9,11*10^{-31}</math> кг, адмоўным зарадам і памерам, занадта малым для вымярэння сучаснымі метадамі{{sfn|Demtröder|2002}}. Эксперыменты па звышдакладным вызначэнні [[Магнітны момант|магнітнага моманту]] электрона ([[Нобелеўская прэмія]] 1989 года) паказваюць, што памеры электрона не большыя за <math>10^{-20}</math> сантыметра<ref name="DemeltRus">Демельт Х.[http://ufn.ru/ru/articles/1990/12/e/ «Эксперименты с покоящейся изолированной субатомной частицей»] // [[УФН]], т. 160 (12), с. 129—139, 1990</ref><ref name = "Demelt">Nobel lecture, December, 8, 1989, Hans D. Dehmelt [http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/physics/laureates/1989/dehmelt-lecture.pdf Experiments with an isolated subatomic particle at rest]</ref>.

[[Пратон]]ы маюць дадатны зарад і ў 1836 разоў цяжэйшыя за электрон (<math>1,6726*10^{-27}</math> кг). Нейтроны не маюць [[Электрычны зарад|электрычнага зарада]] і ў 1839 разоў цяжэйшыя за электрон (<math>1,6749*10^{-27}</math> кг){{sfn|Woan|2000}}.

Пры гэтым маса [[Ядро атама|ядра]] меншая за суму мас складаючых яго пратонаў і нейтронаў з-за [[Дэфект масы|дэфекту масы]]. Нейтроны і пратоны маюць параўнальны памер, каля <math>2,5*10^{-15}</math> м, хоць памеры гэтых часціц вызначаны недастаткова дакладна{{sfn|MacGregor|1992}}.

У стандартнай мадэлі элементарных часціц як пратоны, так і нейтроны складаюцца з элементарных часціц, названых [[кварк]]амі. Разам з [[лептон]]амі, кваркі з’яўляюцца адным з асноўных складнікаў матэрыі. І першыя, і другія з’яўляюцца [[ферміён]]амі. Існуе шэсць тыпаў кваркаў, кожны з якіх мае дробны электрычны зарад, роўны <math>+\left ( \frac{2}{3} \right )</math> або <math>-\left ( \frac{1}{3} \right )</math>элементарнага. Пратоны складаюцца з двух u-кваркаў і аднаго d-кварка, а нейтрон — з аднаго u-кварка і двух d-кваркаў. Гэтае адрозненне тлумачыць розніцу ў масах і зарадах пратона і нейтрона. Кваркі звязаныя паміж сабой моцнымі ядзернымі ўзаемадзеяннямі, якія перадаюцца [[глюон]]амі<ref>{{cite web
 |work        = Particle Data Group
 |date        = 2002
 |url         = http://www.particleadventure.org/
 |title       = The Particle Adventure
 |publisher   = Lawrence Berkeley Laboratory
 |access-date  = 3 января 2009
 |archive-url  = https://www.webcitation.org/616PyklA5?url=http://www.particleadventure.org/
 |archive-date = 2011-08-21
}}</ref><ref>{{cite web
 |author      = James Schombert.
 |date        = 18 апреля 2006
 |url         = http://abyss.uoregon.edu/~js/ast123/lectures/lec07.html
 |title       = Elementary Particles
 |publisher   = University of Oregon
 |access-date  = 3 января 2007
 |archive-url  = https://www.webcitation.org/616PzI2QM?url=http://abyss.uoregon.edu/~js/ast123/lectures/lec07.html
 |archive-date = 2011-08-21
}}</ref>

=== Электроны ў атаме ===
{{main|Атамная арбіталь}}
Пры апісанні электронаў у атаме ў рамках [[квантавая механіка|квантавай механікі]] звычайна разглядаюць размеркаванне [[імавернасць|імавернасцей]] у 3n-мернай прасторы для сістэмы n электронаў.

Электроны ў атаме прыцягваюцца да ядра, паміж электронамі таксама дзейнічае [[кулонаўскае ўзаемадзеянне]]. Гэтыя ж сілы ўтрымліваюць электроны ўнутры [[патэнцыйны бар’ер|патэнцыйнага бар’ера]], які акружае ядро. Для таго каб электрон змог пераадолець прыцягненне ядра, яму неабходна атрымаць энергію ад вонкавай крыніцы. Чым бліжэй электрон знаходзіцца да ядра, тым больш энергіі для гэтага неабходна.

Электронам, як і іншым часціцам, уласцівы [[карпускулярна-хвалевы дуалізм]]. Часам кажуць, што электрон рухаецца па [[Атамныя арбіталі|арбіталі]], што няправільна. [[Квантавы стан|Стан]] электронаў апісваецца [[хвалевая функцыя|хвалевай функцыяй]], квадрат модуля якой характарызуе шчыльнасць верагоднасці знаходжання часціц у дадзеным пункце прасторы ў дадзены момант часу, або, у агульным выпадку, [[Матрыца шчыльнасці|аператарам шчыльнасці]]. Існуе дыскрэтны набор [[Атамная арбіталь|атамных арбіталей]], якім адпавядаюць стацыянарныя чыстыя станы электронаў у атаме.

Кожнай арбіталі адпавядае свой [[энергетычны ўзровень|узровень энергіі]]. Электрон у атаме можа перайсці на ўзровень з большай энергіяй пры сутыкненні дадзенага атама з іншым атамам, электронам, іонам, або паглынуўшы [[фатон]] адпаведнай энергіі. Пры пераходзе на больш нізкі ўзровень электрон аддае энергію шляхам выпраменьвання фатона, альбо шляхам перадачы энергіі іншаму электрону. Як і ў выпадку паглынання, пры выпраменьвальным пераходзе энергія фатона роўна рознасці энергій электрона на гэтых узроўнях (гл .: [[пастулаты Бора]]).

== Зноскі ==
{{reflist}}

== Літаратура ==
; На англійскай мове
* {{кніга|аўтар=Michael F. L’Annunziata.|год=2003|загаловак=Handbook of Radioactivity Analysis|издатель=Academic Press|isbn=0124366031}}
* {{кніга|аўтар=H. F. Beyer, V. P. Shevelko.|год=2003|загаловак=Introduction to the Physics of Highly Charged Ions|выдавецтва=CRC Press|isbn=0750304812}}
* {{кніга|аўтар=Gregory R. Choppin, Jan-Olov Liljenzin, Jan Rydberg.|год=2001|загаловак=Radiochemistry and Nuclear Chemistry|выдавецтва=Elsevier|isbn=0750674636}}
* {{кніга|аўтар=[[John Dalton|J. Dalton]].|год=1808|загаловак=A New System of Chemical Philosophy, Part 1|выдавецтва=S. Russell|месца=London and Manchester}}
* {{кніга|аўтар=Wolfgang Demtröder.|год=2002|загаловак=Atoms, Molecules and Photons: An Introduction to Atomic- Molecular- and Quantum Physics|выдавецтва=Springer|выданне=1st ed|isbn=3540206310|ref=Demtröder}}
* {{кніга|аўтар=Richard Feynman.|год=1995|загаловак=Six Easy Pieces|выдавецтва=The Penguin Group|isbn=978-0-140-27666-4}}
* {{кніга|аўтар=Grant R. Fowles.|год=1989|загаловак=Introduction to Modern Optics|выдавецтва=Courier Dover Publications|isbn=0486659577}}
* {{кніга|аўтар=Mrinalkanti Gangopadhyaya.|загаловак=Indian Atomism: History and Sources|выдавецтва=Humanities Press|год=1981|месца=Atlantic Highlands, New Jersey|isbn=0-391-02177-X }}
* {{кніга|аўтар=David L. Goodstein.|год=2002|загаловак=States of Matter|выдавецтва=Courier Dover Publications|isbn=048649506X}}
* {{кніга|аўтар=Edward Robert Harrison.|год=2003|загаловак=Masks of the Universe: Changing Ideas on the Nature of the Cosmos|выдавецтва=Cambridge University Press|isbn=0521773512}}
* {{кніга|аўтар=Tatjana Jevremovic.|год=2005|загаловак=Nuclear Principles in Engineering|выдавецтва=Springer|isbn=0387232842}}
* {{кніга|аўтар=James Lequeux.|год=2005|загаловак=The Interstellar Medium|выдавецтва=Springer|isbn=3540213260}}
* {{кніга|аўтар=Z.-P. Liang, E. M. Haacke.|адказны=J. G. Webster|год=1999|том=2|pages=412—26|загаловак=Encyclopedia of Electrical and Electronics Engineering: Magnetic Resonance Imaging|выдавецтва=John Wiley & Sons|спасылка=http://ieeexplore.ieee.org/iel5/8734/27658/01233976.pdf?arnumber=1233976|format=PDF|access-date=2008-01-09|isbn=0471139467}}
* {{кніга|аўтар=Malcolm H. MacGregor.|год=1992|загаловак=The Enigmatic Electron|выдавецтва=Oxford University Press|isbn=0195218337|ref=MacGregor}}
* {{кніга|аўтар=Oliver Manuel.|год=2001|загаловак=Origin of Elements in the Solar System: Implications of Post-1957 Observations|выдавецтва=Springer|isbn=0306465620}}
* {{кніга|аўтар=Robert M. Mazo.|год=2002|загаловак=Brownian Motion: Fluctuations, Dynamics, and Applications|выдавецтва=Oxford University Press|isbn=0198515677}}
* {{кніга|аўтар=Ian Mills, Tomislav Cvitaš, Klaus Homann, Nikola Kallay, Kozo Kuchitsu.|загаловак=Quantities, Units and Symbols in Physical Chemistry|выдавецтва=[[International Union of Pure and Applied Chemistry]], Commission on Physiochemical Symbols Terminology and Units, Blackwell Scientific Publications|месца=Oxford|выданне=2nd ed|год=1993|спасылка=http://www.iupac.org/publications/books/gbook/green_book_2ed.pdf|isbn=0-632-03583-8|access-date=2007-12-17}}
* {{кніга|аўтар=Richard Myers.|год=2003|загаловак=The Basics of Chemistry|выдавецтва=Greenwood Press|isbn=0313316643}}
* {{кніга|аўтар=Michael J. Padilla, Ioannis Miaoulis, Martha Cyr.|год=2002|загаловак=Prentice Hall Science Explorer: Chemical Building Blocks|выдавецтва=Prentice-Hall|месца=Upper Saddle River, New Jersey USA|isbn=0-13-054091-9}}
* {{кніга|аўтар=Linus Pauling.|год=1960|загаловак=The Nature of the Chemical Bond|выдавецтва=Cornell University Press|isbn=0801403332}}
* {{кніга|аўтар=Jeremy I. Pfeffer, Shlomo Nir.|год=2000|загаловак=Modern Physics: An Introductory Text|выдавецтва=Imperial College Press|isbn=1860942504}}
* {{кніга|аўтар=Leonid Ivanovich Ponomarev.|год=1993|загаловак=The Quantum Dice|выдавецтва=CRC Press|isbn=0750302518}}
* {{кніга|аўтар=J. Kenneth Shultis, Richard E. Faw.|загаловак=Fundamentals of Nuclear Science and Engineering|год=2002|выдавецтва=CRC Press|isbn=0824708342}}
* {{кніга|аўтар=Robert Siegfried.|год=2002|загаловак=From Elements to Atoms: A History of Chemical Composition|выдавецтва=DIANE|isbn=0871699249}}
* {{кніга|аўтар=Alan D. Sills.|год=2003|загаловак=Earth Science the Easy Way|выдавецтва=Barron’s Educational Series|isbn=0764121464}}
* {{кніга|аўтар=Boris M. Smirnov.|год=2003|загаловак=Physics of Atoms and Ions|выдавецтва=Springer|isbn=038795550X}}
* {{кніга|аўтар=Dick Teresi.|выдавецтва=Simon & Schuster|загаловак=Lost Discoveries: The Ancient Roots of Modern Science|год=2003|isbn=074324379X|спасылка=http://books.google.com/books?id=pheL_ubbXD0C&dq|pages=213—214}}
* {{кніга|аўтар=Graham Woan.|год=2000|загаловак=The Cambridge Handbook of Physics|выдавецтва=Cambridge University Press|isbn=0521575079|ref=Woan}}
* {{кніга|аўтар=Charles Adolphe Wurtz.|год=1881|загаловак=The Atomic Theory|выдавецтва=D. Appleton and company|месца=New York}}
* {{кніга|аўтар=Marco Zaider, Harald H. Rossi.|год=2001|загаловак=Radiation Science for Physicians and Public Health Workers|выдавецтва=Springer|isbn=0306464039}}
* {{кніга|аўтар=Steven S. Zumdahl.|год=2002|загаловак=Introductory Chemistry: A Foundation|выданне=5th ed|выдавецтва=Houghton Mifflin|спасылка=http://college.hmco.com/chemistry/intro/zumdahl/intro_chemistry/5e/students/protected/periodictables/pt/pt/pt_ar5.html|access-date=2008-02-05|isbn=0-618-34342-3}}

== Спасылкі ==
{{Commonscat-inline|Atom}}
* {{cite web
 | url = http://www.xumuk.ru/encyklopedia/401.html
 | title = Атам
 | publisher = Хімічная энцыклапедыя
 | access-date = 3 сакавіка 2008
}}
* [http://www.femto.com.ua/articles/part_1/0220.html Атам] у Фізічнай энцыклапедыі
* {{cite web
 |author      = Eden Francis.
 |year        = 2002
 |url         = http://dl.clackamas.cc.or.us/ch104-07/atomic_size.htm
 |title       = Atomic Size
 |publisher   = Clackamas Community College
 |access-date  = 2007-01-09
 |archive-url  = https://web.archive.org/web/20070204073653/http://dl.clackamas.cc.or.us/ch104-07/atomic_size.htm
 |archive-date = 4 лютага 2007
 |url-status     = dead
}}
* {{cite web
 | author=Craig C. Freudenrich.
 | url=http://dl.clackamas.cc.or.us/ch104-07/atomic_size.htm
 | title=How Atoms Work
 | publisher=How Stuff Works
 | access-date=2007-01-09
 | archive-url=https://web.archive.org/web/20070204073653/http://dl.clackamas.cc.or.us/ch104-07/atomic_size.htm
 | archive-date=4 лютага 2007
 | url-status=dead
 }}
* {{cite web
 |year         = 2007
 |url          = http://www.scienceaid.co.uk/chemistry/basics/theatom.html
 |title        = The atom
 |publisher    = Science aid+
 |access-date  = 2007-01-09
 |description  = A guide to the atom for teens
 |archive-date = 22 ліпеня 2011
 |archive-url  = https://web.archive.org/web/20110722164749/http://www.scienceaid.co.uk/chemistry/basics/theatom.html
 |url-status   = dead
}}
* {{cite web
 |date=3 студзеня 2006
 | url=http://www.bbc.co.uk/dna/h2g2/A6672963
 | title=Atoms and Atomic Structure
 |publisher=[[BBC]]|access-date=2007-01-11 
}}
* {{cite web
 | date=3 студзеня 2006
 | url=http://www.colorado.edu/physics/2000/index.pl?Type=TOC
 | title=Physics 2000
 | publisher=University of Colorado
 | access-date=2008-01-11
 | archive-url=https://web.archive.org/web/20080114002007/http://www.colorado.edu/physics/2000/index.pl?Type=TOC
 | archive-date=14 студзеня 2008
 | url-status=dead
 }}
* {{cite web
 |date=16 верасня 2009
 | url=http://korrespondent.net/tech/science/969021
 | title=Украінскія вучоныя ўпершыню сфатаграфавалі атам
}}
* {{cite web
 | url = http://globalscience.ru/article/read/18783/
 | title = Вучоныя ізалявалі, захапілі і сфатаграфавалі атам Рубідыя 85
 | publisher = Physorg.com 
 | year = 1 кастрычніка 2010
 | access-date = 1 кастрычніка 2010
}}
* [http://univertv.ru/video/himiya/obwaya_himiya/stroenie_atoma/?mark=all Будова атама] {{Архівавана|url=https://web.archive.org/web/20230514071622/http://univertv.ru/video/himiya/obwaya_himiya/stroenie_atoma/?mark=all |date=14 мая 2023 }}
* {{cite web
 | url = http://www.nist.gov/pml/data/atomspec.cfm
 | title = Спектры атамаў
 | access-date = 10 кастрычніка 2010
}}

{{Бібліяінфармацыя}}

[[Катэгорыя:Атамы| ]]
[[Катэгорыя:Атамная фізіка]]
[[Катэгорыя:Вікіпедыя:Істотныя артыкулы]]