Прагляд зыходнага тэксту старонкі Гідразін

{{Рэчыва
 | карцінка = Hydrazine-distances-2D.svg
 | карцінка3D = Hydrazine-3D-vdW.png
 | карцінка малая = Hydrazine-3D-balls.png
 | хім. імя = гідразін
 | хім. формула =  N<sub>2</sub>H<sub>4</sub>
 | адн. малек. маса = 32.05
 | малярная маса = 32.05
 | тэмп. плаўлення = 1
 | тэмп. кіпення = 114
 | шчыльнасць = 1.01
 | CAS = [302-01-2]
 | растваральнасць = змешваецца
 | стан = бясколерная вадкасць
}}
'''Гідразі́н''' (дыамід) H<sub>2</sub>N—NH<sub>2</sub> — бясколерная, моцна [[гіграскапічнасць|гіграскапічная]] [[вадкасць]] з непрыемным пахам.

Малекула N<sub>2</sub>H<sub>4</sub> складаецца з дзвюх групаў NH<sub>2</sub>, павернутых адна адносна аднае, што абумоўлівае палярнасць малекулы гідразіну, μ = 0,62 · 10<sup>−29</sup> Кл · м. Змешваецца ў любых суадносінах з [[вада|вадой]], вадкім [[аміяк]]ам, [[этанол]]ам; у непалярных [[растваральнік]]ах раствараецца дрэнна. Па ўстойлівасці гідразін значна саступае аміяку, бо сувязь N—N не вельмі трывалая.

== Хімічныя ўласцівасці ==
Падобна аміяку гідразін праяўляе асноўныя ўласцівасці. Аднак з-за ўзаемнага адштурхвання свабодных электронных пар суседніх атамаў азоту гідразін з’яўляецца слабейшай [[Асновы|асновай]] за аміяк:

<chem>N2H4 + H2O <=> N2H5^+ + OH-</chem>

<chem>N2H5^+ + H2O <=> N2H6^2+ + OH-</chem>

== Атрыманне ==
Па метадзе Рашыга яго атрымліваюць акісленнем аміяку гіпахларытам натрыю. Працэс працякае праз стадыю ўтварэння хлораміну:

<chem>NH3 + NaOCl -> NH2Cl + NaOH</chem>

<chem>NH2Cl + NH3 + NaOH -> N2H4 + NaCl + H2O</chem>

У адну рэакцыю:

<chem>2NH3 + NaOCl -> N2H4 + NaCl + H2O</chem>

Іоны некаторых цяжкіх металаў, прыкладам Cu<sup>2+</sup>, нават пры канцэнтрацыі каля 10<sup>−5</sup> моль/л каталізуюць раскладанне гідразіну па рэакцыі:

<chem>N2H4 + 2NH2Cl -> 2NH4Cl + N2 ^</chem>

Для іх звязвання ў рэакцыйную сумесь дадаюць жэлацін. Часта аміяк замяняюць мачавінай:

<chem>(NH2)2CO + NaOCl + 2NaOH -> N2H4 + NaCl + Na2CO3 + H2O</chem>

Метад Баера. Ён адрозніваецца ад метаду Рашыга тым, што ўводзяць ацэтон, які злучае гідразін у арганічнае вытворнае (гідразон), тым самым выводзячы яго з рэакцыі. Выкарыстанне ацэтону дазваляе замяніць гіпахларыт на пераксід вадароду:

<chem>2NH3 + H2O2 -> N2H4 + 2H2O</chem>

== Таксічнасць ==
Гідразін і яго вытворныя — надзвычай таксічныя злучэнні для розных відаў жывёл і раслінных арганізмаў. Разбаўленыя растворы сульфату гідразіна згубна дзейнічаюць на насенне, марскія водарасці, аднаклетачныя і прасцейшыя арганізмы. У [[сысуны|млекакормячых]] гідразін выклікае сутаргі. У жывёльны арганізм гідразін і яго вытворныя могуць пранікаць любымі шляхамі: пры ўдыханні пароў прадукту, праз [[скура|скуру]], праз стрававальны тракт.

== Літаратура ==
* {{Кніга|адказны=А.А. Дроздов, В.П.Зломанов, Г.Н.Мазо, Ф.М.Спиридонов.|выдавецтва=Издательский центр «Академия»|год=2004|месца=М.|загаловак=Неорганическая химия: В 3 т. / Под ред. Ю. Д. Третьякова. Т. 2: Химия непереходных элементов: Учебник для студ. высш. учеб. заведений|старонак=368}}

{{Злучэнні вадароду}}
{{Бібліяінфармацыя}}

[[Катэгорыя:Злучэнні азоту]]
[[Катэгорыя:Злучэнні вадароду]]
[[Катэгорыя:Аміны]]
[[Катэгорыя:Ракетнае паліва]]