Прагляд зыходнага тэксту старонкі Мезон

'''Мезон''' (ад {{lang-grc|μέσος}} — сярэдні) — [[базон]] [[Моцнае ўзаемадзеянне|моцнага ўзаемадзеяння]]. У [[Стандартная мадэль|стандартнай мадэлі]] мезоны — састаўныя (не-элементарныя) часціцы, якія складаюцца з цотнай колькасці [[кварк]]аў і [[Антычасціца|антыкваркаў]]. Да мезонаў адносяць [[піон]]ы (π-мезоны), [[каон]]ы (K-мезоны) і многія іншыя больш цяжкія мезоны. Спачатку мезоны былі прадказаны як часціцы, якія пераносяць сілы, якія звязваюць [[пратон]]ы і [[нейтрон]]ы.

Большая частка масы мезона паходзіць з [[Энергія сувязі|энергіі сувязі]], а не з сумы мас часціц, з якіх ён складаецца.

Усе мезоны нестабільныя.

{{Табліца элементарных часціц|480}}

== Прадказанне і выяўленне ==

У 1935 годзе японскі фізік [[Хідэкі Юкава|Х. Юкава]] стварыў першую колькасную тэорыю ўзаемадзеяння [[нуклон]]аў, якое адбываецца праз абмен новымі часціцамі, якія цяпер вядомыя як [[пі-мезон]]ы (або піоны). Пасля за гэтую працу Х. Юкава быў узнагароджаны [[Нобелеўская прэмія па фізіцы|Нобелеўскай прэміяй па фізіцы]].

Першапачаткова тэрмін «мезон» меў сэнс «сярэдні па масе», таму першым у разрад мезонаў трапіў (з-за яго прыдатнай масы) выяўлены ў канцы 1930-х гадоў [[мюон]], які назвалі μ-мезонам. Аднак у канцы 1940-х было ўстаноўлена, што мюон не схільны да [[Моцнае ўзаемадзеянне|моцнага ўзаемадзеяння]] і адносіцца, як і [[электрон]], да класа [[лептон]]аў (таму і назва μ-мезон з'яўляецца няправільнай).

Піон быў першым эксперыментальна адкрытым (1947) сапраўдным мезонам.

Да адкрыцця [[тэтракварк]]аў лічылася, што ўсе вядомыя мезоны складаюцца з пары кварк-антыкварк (г. зв. валентных кваркаў) і з «мора» [[віртуальная часціца|віртуальных]] кварк-антыкваркавых пар і віртуальных [[глюон]]аў. Валентныя кваркі могуць існаваць у выглядзе [[квантавая суперпазіцыя|суперпазіцыі станаў]] з розным [[Водар (фізіка)|водарам]]; напрыклад нейтральны [[піон]] не з'яўляецца ні парай <math>u \bar{u}</math>, ні парай <math>d \bar{d}</math> кваркаў, а ўяўляе сабой суперпазіцыю абодвух.

[[Псеўдаскалярны мезон|Псеўдаскалярныя мезоны]] (спін = 0) маюць мінімальную [[энергія спакою|энергію спакою]], бо ў іх кварк і антыкварк маюць антыпаралельныя спіны, пасля іх ідуць [[вектарны мезон|вектарныя мезоны]] (спін = 1), у якіх спіны кваркаў паралельныя (накіраваны аднолькава). Абодва тыпы сустракаюцца ў больш высокіх энергетычных станах, у якіх спін складваецца з арбітальным (вуглавым) момантам (сённяшняя карціна ўнутрыядзерных сіл даволі складаная, для дэтальнага азнаямлення з роляй мезонаў гл. [[Сучасны стан тэорыі моцных узаемадзеянняў]]).

== Наменклатура мезонаў ==

Імя мезону даюць так, каб яно вызначала яго асноўныя ўласцівасці. Адпаведна, па зададзеных уласцівасцях мезона можна адназначна вызначыць яго назву. Спосабы наймення падзяляюцца на дзве катэгорыі, у залежнасці ад таго, ці мае Мезон [[Водар (фізіка)|«водар»]].

=== Мезоны без водару ===
Мезоны без водару — мезоны, усе [[квантавы лік|квантавыя лікі]] водараў якіх роўныя нулю. Гэта азначае, што гэтыя мезоны з'яўляюцца станамі [[кварконій|кварконія]] (пар кварк-антыкварк аднолькавага водару) або лінейнымі камбінацыямі такіх станаў.

Імя мезона вызначаецца яго сумарным [[спін]]ам {{math|''S''}} і сумарным [[Азімутальны квантавы лік|арбітальным вуглавым момантам]] {{math|''L''}}. Мезон складзены з двух кваркаў з {{nobr|{{math|''s''}} {{=}} 1/2}}, таму сумарны спін можа быць толькі {{nobr|{{math|'' S''}} {{=}} 1}} (паралельныя спіны) або {{nobr|{{math|''S''}} {{=}} 0}} (антыпаралельныя спіны). Арбітальнае квантавы лік {{math | '' L ''}} зʼяўляецца за кошт кручэння аднаго кварка вакол іншага. Звычайна большы арбітальны момант выяўляецца ў выглядзе большай масы мезона. Гэтыя дзве квантавыя лікі вызначаюць [[Цотнасць (фізіка)|цотнасць]] {{math|''P''}} і (для нейтральных мезонаў) [[зарадава-спалучаная цотнасць|зарадава-спалучаную цотнасць]] {{math|''C''}} мезоны:

: {{math|''P''}} = (−1)<sup>{{math|''L''}}+1</sup>
: {{math|''C''}} = (−1)<sup>{{math|''L''+''S''}}</sup>

Таксама {{math | '' L ''}} і {{math | '' S ''}} складаюцца ў [[Квантавы лік поўнага вуглавога моманту|поўны вуглавы момант]] {{math | '' J ''}}, які можа прымаць значэнні ад | {{math | '' L '' – '' S ''}} | да {{math | '' L '' + '' S ''}} з крокам адзінка. Магчымыя камбінацыі апісваюць знакам ([[спектральны тэрм|тэрмам]]) <sup> 2 {{math | '' S ''}} + 1 </sup> {{math | '' L ''}} <sup> {{math | '' J ''}} </sup> (замест лічбавага значэння {{math | '' L ''}} ужываюць літарны код, гл. [[спектраскапічныя сімвалы]]) і сімвалам {{math | '' J '' <sup> '' PC '' </sup>}} (для абазначэння ўжываюць толькі знак {{math | '' P ''}} і {{math | '' C ''}}).

Магчымыя камбінацыі і адпаведныя абазначэння мезонаў пададзены ў табліцы:

{| border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"
|-
! width="150px" style="border-top: 6px double windowtext" |
! width="70px" style="border-right: 2px solid windowtext; border-top: 6px double windowtext" align="right" | {{math|''J<sup>PC</sup>''}} =
! width="100px" style="border-top: 6px double windowtext" align="center" | (0, 2…)<sup>− +</sup>
! width="100px" style="border-top: 6px double windowtext" align="center" | (1, 3…)<sup>+ −</sup>
! width="100px" style="border-top: 6px double windowtext" align="center" | (1,2…)<sup>− −</sup>
! width="100px" style="border-top: 6px double windowtext" align="center" | (0, 1…)<sup>+ +</sup>
|-
! style="border-bottom: 2px solid windowtext;" align="center" | Кваркавы склад
! style="border-right: 2px solid windowtext; border-bottom: 2px solid windowtext" align="right" | <sup>{{math|2''S''+1</sup>''L''<sub>''J''</sub>}} = <sup>[[#JPC|*]]</sup>
! style="border-bottom: 2px solid windowtext" align="center" | <sup>1</sup>({{math|''S''}}, {{math|''D''}}, …)<sub>{{math|''J''}}</sub>
! style="border-bottom: 2px solid windowtext" align="center" | <sup>1</sup>({{math|''P''}}, {{math|''F''}}, …)<sub>{{math|''J''}}</sub>
! style="border-bottom: 2px solid windowtext" align="center" | ³({{math|''S''}}, {{math|''D''}}, …)<sub>{{math|''J''}}</sub>
! style="border-bottom: 2px solid windowtext" align="center" | ³({{math|''P''}}, {{math|''F''}}, …)<sub>{{math|''J''}}</sub>
|-
| <math>u \bar d\mbox{, }u \bar u - d\bar d\mbox{, }d\bar u</math> <sup>[[#I|†]]</sup>
| style="border-right: 2px solid windowtext" align="center" | [[изоспин|{{math|''I''}}]] = 1
| align="center" | {{math|π}}
| align="center" | {{math|''b''}}
| align="center" | {{math|ρ}}
| align="center" | {{math|''a''}}
|-
| <math>u \bar u + d \bar d \mbox{, }s \bar s</math> <sup>[[#pairs|†]]</sup>
| style="border-right: 2px solid windowtext" align="center" | {{math|''I''}} = 0
| align="center" | {{math|η, η’}}
| align="center" | {{math|''h'', ''h’''}}
| align="center" | {{math|φ, ω}}
| align="center" | {{math|''f'', ''f’''}}
|-
| <math>c \bar c</math>
| style="border-right: 2px solid windowtext" align="center" | {{math|''I''}} = 0
| style="border: medium none" align="center" | {{math|η<sub>''c''</sub>}}
| align="center" | {{math|''h<sub>c</sub>''}}
| align="center" | {{math|ψ}} <sup>[[#Jpsi|•]]</sup>
| align="center" | {{math|χ''<sub>c</sub>''}}
|-
| style="border-bottom: 6px double windowtext" | <math>b \bar b</math>
| style="border-bottom: 6px double windowtext; border-right: 2px solid windowtext" align="center" | {{math|''I''}} = 0
| style="border-bottom: 6px double windowtext;" align="center" | {{math|η''<sub>b</sub>''}}
| style="border-bottom: 6px double windowtext;" align="center" | {{math|''h<sub>b</sub>''}}
| style="border-bottom: 6px double windowtext;" align="center" | {{math|Υ}} <sup>[[#Upsilon|**]]</sup>
| style="border-bottom: 6px double windowtext;" align="center" | {{math|χ''<sub>b</sub>''}}
|}

<Small> Заўвагі: </small>
: <Span id="«jpc»"> <sup> *</sup></Span><small>Некаторыя камбінацыі забароненыя: 0 <sup> — — </sup>, 0 <sup> + — </sup>, 1 <sup> — + </sup>, 2 <sup> + — </sup>, 3 <sup> — + </sup>… </small>
: <Span id="«I»"> <sup> †</sup></Span><small>Першы шэраг утворыць ізаспінавы трыплет: {{math | π <sup> – </sup>}}, {{math | π <sup> 0 </sup>;}}, {{math | π <sup> + </sup>}} {{nobr | і г. д.}} </small>
: <Span id="«pairs»"> <sup> †</sup><small>Другі шэраг змяшчае пары часціц: {{math | φ}} мяркуецца станам <math>s\bar s</math>, а {{math | ω}} — станам <math> u \bar u + d \bar d.</math>. У іншых выпадках дакладны склад невядомы, так што выкарыстоўваецца штрых для адрознення двух формаў. </small>
: <Span id="«Jpsi»"> <sup> •</sup></Span><small>З гістарычных прычын, 1³ {{math|''S''}}<sub>1</sub> форма {{math|ψ}} называецца [[J/Psi|{{math|''J'' / ψ}}]].</small>
: <Span id="«Upsilon»"> <sup> **</sup></Span><small>Сімвалам стану [[ботаніўм]] зʼяўляецца загалоўны іпсілон {{math|Υ}} (у залежнасці ад браўзера можа адлюстроўвацца як загалоўная Y). </small>

'''Нармальныя спін-цотныя паслядоўнасці''' фарміруюцца мезонамі, у якіх {{nobr | {{math | '' P '' {{=}} (-1) <sup> '' J '' </sup> }}}}. У нармальнай паслядоўнасці {{nobr | {{math | '' S ''}} {{=}} 1}}, так што {{nobr | {{math | '' PC ''}} {{=}} + 1}} (гэта значыць {{nobr | {{math | '' P '' {{=}} '' C ''}}}}). Гэта адпавядае некаторым трыплетным станам (паказаны ў двух апошніх слупках).

Паколькі некаторыя з сімвалаў могуць паказваць на больш чым адну часцінку, ёсць дадатковыя правілы:
* У гэтай схеме часціцы з {{math | '' J '' <sup> '' P '' </sup>}} = 0 <sup> — </sup> вядомыя як '' псеўдаскаляры '', а мезоны з {{nobr | {{math | '' J '' <sup> '' P '' </sup>}} {{=}} 1 <sup> — </sup>}} называюцца '' вектарамі ''. Для астатніх часціц лік {{math | '' J ''}} дадаецца ў выглядзе ніжняга індэксу: {{math | '' a '' <sub> 0 </sub>}}, {{math | '' a '' <sub> 1 </sub>}}, {{math | χ <sub> '' c''1 </sub>}} {{nobr | і т. д.}}
* Для большасці {{math | ψ}}, {{math | Υ}} і {{math | χ}} станаў звычайна дадаюць да пазначэння спектраскапічную інфармацыю:{{math | Υ (1 ''S'')}}, {{math | Υ (2 ''S'')}}. Першая лічба — гэта галоўны квантавы лік, а літара з'яўляецца спектраскапічным пазначэннем {{math | '' L ''}}. Мультыплетнасть апускаецца, бо яна вынікае з літары, да таго ж {{math | '' J ''}} пры неабходнасці пішуць у выглядзе ніжняга індэксу: {{math | χ <sub> '' b''2 </sub> (1''P '')}}. Калі спектраскапічная інфармацыя недаступная, замест яе ўжываецца маса: {{math | Υ}} (9460)
* Схема пазначэнняў не адрознівае «чыстыя» кваркавыя станы і станы [[Глюоній|глюонія]]. Таму глюоніевыя станы ужываюць такую самую схему наймення.
* Для экзатычных мезонаў з «забароненым» наборам квантавых лікаў {{nobr | {{math | '' J '' <sup> '' PC '' </sup>}} {{=}} 0 <sup> — - </sup>}}, {{nobr | 0 <sup> + — </sup>}}, {{nobr | 1 <sup> — + </sup>}}, {{nobr | 2 <sup> + — </sup>}}, {{nobr | 3 <sup> — + </sup>,…}} ужываюць тыя самыя абазначэнні, што і для мезонаў з ідэнтычнымі лікамі {{math | '' J '' <sup> ''P''</sup>}}, за выключэннем дабаўкі ніжняга індэксу {{math |''J''}}. Мезоны з ізаспінам 0 і {{nobr | {{math | '' J '' <sup> '' PC '' </sup>}} {{=}} 1 <sup> — + </sup>}} абазначаюць як {{math | ω}} <sub> 1</sub>. Калі квантавыя лікі часціцы невядомыя, яе абазначаюць як {{math | '' X ''}} з указаннем масы ў дужках.

=== Мезоны з водарам ===
Для мезонаў з водарам схема назваў трохі прасцей.

1. Імя дае мезону найцяжэйшы з двух кваркаў. Парадак ад цяжкага да лёгкага наступны: {{nobr | {{math | '' t ''> '' b ''> '' c ''> '' s ''> '' d ''> '' u '' }}}}. Аднак у {{math | ''u''}}- і {{math | ''d''}}-кваркаў [[Водар (фізіка)|водару]] няма, таму яны не ўплываюць на назву. Кварк {{math | '' t ''}} ніколі не сустракаецца ў адронах, але сімвал для мезонаў, якія змяшчаюць {{math | '' t ''}}, зарэзерваваны.

{| align="center" cellspacing="0"
|-
! align="center" width="100px" style="border-top: 2px solid windowtext; border-bottom: 2px solid windowtext" | кварк
! align="center" width="100px" style="border-top: 2px solid windowtext; border-bottom: 2px solid windowtext; border-right: 2px solid windowtext;" | сімвал
! align="center" width="100px" style="border-top: 2px solid windowtext; border-bottom: 2px solid windowtext" | кварк
! align="center" width="100px" style="border-top: 2px solid windowtext; border-bottom: 2px solid windowtext" | сімвал
|-
| align="center" | {{math|''c''}}
| align="center" style="border-right: 2px solid windowtext;" | {{math|''D''}}
| align="center" | {{math|''t''}}
| align="center" | {{math|''T''}}
|-
| align="center" style="border-bottom: 2px solid windowtext" | {{math|''s''}}
| align="center" style="border-bottom: 2px solid windowtext; border-right: 2px solid windowtext;" | <math>\bar K</math>
| align="center" style="border-bottom: 2px solid windowtext" | {{math|''b''}}
| align="center" style="border-bottom: 2px solid windowtext" | <math>\bar B</math>
|}

: Трэба адзначыць, што з {{math | ''s''}}- і {{math | ''b''}}-кваркамі ўжываецца сімвал антычасціцы. Гэта адбываецца з-за прынятага пагаднення пра тое, што зарад водару і [[электрычны зарад]] павінны мець аднолькавы знак. Гэта ж слушна і для трэцяй кампаненты [[ізаспін]]а: кварк {{math | '' u ''}} мае дадатную праекцыю [[ізаспін]]а {{math | '' I ''}}<sub>3</sub> і зарад, а кварк {{math | '' d ''}} мае адмоўныя {{math | ''I''}} <sub>3</sub> і зарад. У выніку кожны водар зараджанага мезона мае той жа знак, што і яго электрычны зарад.

2. Калі другі кварк таксама мае водар (любы, апроч {{math|''u''}} і {{math|''d''}}), то яго наяўнасць пазначаюць у выглядзе ніжняга індэкса ({{math|''s''}}, {{math|''c''}} або {{math|''b''}} і, тэарэтычна, {{math|''t''}}).

3. Калі мезон належыць нармальнай спін-цотнай паслядоўнасці, то-бок {{nobr|{{math|''J''<sup>''P''</sup>}} {{=}} 0 <sup>+ </sup>}}, 1 <sup>- </sup>, 2 <sup>+ </sup>,…, то дадаецца верхні індэкс «*».

4. Для мезонаў, за выключэннем ''псеўдаскаляраў'' (0 <sup>- </sup>) і ''вектараў'' (1 <sup>- </sup>), дадаецца ў выглядзе ніжняга індэкса [[квантавы лік поўнага вуглавога моманту]] {{math|''J''}}.

У выніку атрымаем:

{| align="center" cellspacing="0"
|-
! align="center" width="100px" style="border-top: 2px solid windowtext; border-bottom: 2px solid windowtext" | Кваркавы склад
! align="center" width="100px" style="border-top: 2px solid windowtext; border-bottom: 2px solid windowtext; border-right: 2px solid windowtext;" | ізаспін
! align="center" width="100px" style="border-top: 2px solid windowtext; border-bottom: 2px solid windowtext" | ''J<sup>P</sup>'' = 0<sup>−</sup>, 1<sup>+</sup>, 2<sup>−</sup>…
! align="center" width="100px" style="border-top: 2px solid windowtext; border-bottom: 2px solid windowtext" | ''J<sup>P</sup>'' = 0<sup>+</sup>, 1<sup>−</sup>, 2<sup>+</sup>…
|-
| align="center" | <math>\bar su,\ \bar sd</math>
| align="center" style="border-right: 2px solid windowtext;" | 1/2
| align="center" | <math>K_J</math> <sup>[[#note|†]]</sup>
| align="center" | <math>K^*_J</math>
|-
| align="center" | <math>c \bar u,\ c\bar d</math>
| align="center" style="border-right: 2px solid windowtext;" | 1/2
| align="center" | <math>D_J</math>
| align="center" | <math>D^*_J</math>
|-
| align="center" | <math>c \bar s</math>
| align="center" style="border-right: 2px solid windowtext;" | 0
| align="center" | <math>D_{sJ}</math>
| align="center" | <math>D^*_{sJ}</math>
|-
| align="center" | <math>\bar bu,\ \bar bd</math>
| align="center" style="border-right: 2px solid windowtext;" | 1/2
| align="center" | <math>B_J</math>
| align="center" | <math>B^*_J</math>
|-
| align="center" | <math>\bar bs</math>
| align="center" style="border-right: 2px solid windowtext;" | 0
| align="center" | <math>B_{sJ}</math>
| align="center" | <math>B^*_{sJ}</math>
|-
| align="center" style="border-bottom: 2px solid windowtext" | <math>\bar bc</math>
| align="center" style="border-bottom: 2px solid windowtext; border-right: 2px solid windowtext;" | 0
| align="center" style="border-bottom: 2px solid windowtext" | <math>B_{cJ}</math>
| align="center" style="border-bottom: 2px solid windowtext" | <math>B^*_{cJ}</math>
|}
: <small><span id="note">†</span> {{math|''J''}} апушчаны для 0<sup>−</sup> and 1<sup>−</sup>.</small>

Часам часціцы могуць змешвацца. Напрыклад, нейтральны [[каон]] <math>K^0\,(\bar sd)</math> і яго антычасціца <math>\bar K^0\,(s\bar d)</math> у [[слабае ўзаемадзеянне|слабых узаемадзеяннях]], як паказалі ў 1955 годзе [[Мюрэй Гел-Ман|М. Гел-Ман]] і [[Абрахам Пайс|А. Пайс]], вядуць сябе як сіметрычная або антысіметрычная камбінацыі, кожнай з якіх адпавядае свая часціца: кароткажывучы нейтральны каон <math>K^0_S = \begin{matrix}{\sqrt 2 \over 2}\end{matrix}(K^0-\bar K^0)</math> з {{nobr|{{math|''PC''}} {{=}} +1}}, які звычайна распадаецца на два піоны ({{math|π<sup>0</sup>}}{{math|π<sup>0</sup>}} або {{math|π<sup>+</sup>}}{{math|π<sup>−</sup>}}), і доўгажывучы нейтральны каон <math>K^0_L = \begin{matrix}{\sqrt 2 \over 2}\end{matrix}(K^0 + \bar K^0)</math> з {{nobr|{{math|''PC''}} {{=}} −1}}, які звычайна распадаецца або на тры піоны, або на піон, электрон (або мюон) і нейтрына<ref name="Kaon Physics">{{кніга|аўтар=|загаловак=Kaon Physics|спасылка=https://books.google.ru/books?id=eUkNQU7gx84C&pg=PA3&lpg=PA3&source=bl&hl=ru&sa=X#v=onepage&q&f=false|адказны=Ed. by J. L. Rosner and B. D. Winstein|месца=Chicago|выдавецтва=University of Chicago Press|год=2001|старонкі=3-4,15|старонак=624|серыя=|isbn=0-226-90228-5}}</ref>

== Табліца некаторых мезонаў ==
{| border="1" cellspacing="0" cellpadding="2"
|+ Розныя тыпы мезонаў (не ўсе)
|-
! Часціца
! Абазначэнне
! [[Антычасціца|Анты-<br />часціца]]
! Склад
! [[Маса]]<br />М[[эВ]]/[[хуткасць святла|{{math|''c''}}]]²
! [[дзіўнасць|{{math|''S''}}]]
! [[Чароўнасць (квантавы лік)|{{math|''C''}}]]
! [[B-кварк|{{math|''B''}}]]
! [[Час жыцця квантавамеханічнай сістэмы|час жыцця]]<br />[[секунда|с]]
|-
| rowspan=2 |[[Піон]]
| {{math|π<sup>+</sup>}}
| {{math|π<sup>−</sup>}}
| <math>\mathrm{u \bar{d}}</math>
| 139,6
| 0
| 0
| 0
| 2,60{{e|−8}}
|-
| {{math|π<sup>0</sup>}}
| ←
| <math>\mathrm{\frac{u\bar{u} - d \bar{d}}{\sqrt{2}}}</math>
| 135,0
| 0
| 0
| 0
| 0,84{{e|−16}}
|-
| rowspan=3 |[[Каон]]
| {{math|''K''<sup>+</sup>}}
| {{math|''K''<sup>−</sup>}}
| <math>\mathrm{u\bar{s}}</math>
| 493,7
| +1
| 0
| 0
| 1,24{{e|−8}}
|-
| <math>\mathrm{K_S^0}</math>
| <math>\mathrm{K_S^0}</math>
| <math>\mathrm{\frac{d\bar{s} - s\bar{d}}{\sqrt{2}}}</math>
| 497,7
| +1
| 0
| 0
| 0,89{{e|−10}}
|-
| <math>\mathrm{K_L^0}</math>
| <math>\mathrm{K_L^0}</math>
| <math>\mathrm{\frac{d\bar{s} + s\bar{d}}{\sqrt{2}}}</math>
| 497,7
| +1
| 0
| 0
| 5,2{{e|−8}}
|-
| Эта
| {{math|η<sup>0</sup>}}
| ←
| <math>\mathrm{\frac{u\bar{u} + d\bar{d} - 2s\bar{s}}{\sqrt{6}}}</math>
| 547,8
| 0
| 0
| 0
| 0,5{{e|−18}}
|-
| Ро
| {{math|ρ<sup>+</sup>}}
| {{math|ρ<sup>−</sup>}}
| <math>\mathrm{u\bar{d}}</math>
| 776
| 0
| 0
| 0
| 0,4{{e|−23}}
|-
| Фі
| {{math|φ}}
| ←
| <math>\mathrm{s\bar{s}}</math>
| 1019
| 0
| 0
| 0
| 16{{e|−23}}
|-
| rowspan=3 |D
| {{math|''D''<sup>+</sup>}}
| {{math|''D''<sup>−</sup>}}
| <math>\mathrm{c\bar{d}}</math>
| 1869
| 0
| +1
| 0
| 10,6{{e|−13}}
|-
| {{math|D<sup>0</sup>}}
| <math>\mathrm{\bar{D^0}}</math>
| <math>\mathrm{c\bar{u}}</math>
| 1865
| 0
| +1
| 0
| 4,1{{e|−13}}
|-
| <math>\mathrm{D_S^+}</math>
| <math>\mathrm{D_S^-}</math>
| <math>\mathrm{c\bar{s}}</math>
| 1968
| +1
| +1
| 0
| 4,9{{e|−13}}
|-
| [[J/ψ|{{math|''J''/ψ}}]]
| {{math|''J''/ψ}}
| ←
| <math>\mathrm{c\bar{c}}</math>
| 3096,9
| 0
| 0
| 0
| 7,2{{e|−21}}
|-
| rowspan=2 |B
| {{math|''B''<sup>−</sup>}}
| {{math|''B''<sup>+</sup>}}
| <math>\mathrm{b\bar{u}}</math>
| 5279
| 0
| 0
| −1
| 1,7{{e|−12}}
|-
| {{math|''B''<sup>0</sup>}}
| <math>\mathrm{\bar{B^0}}</math>
| <math>\mathrm{d\bar{b}}</math>
| 5279
| 0
| 0
| −1
| 1,5{{e|−12}}
|-
| Іпсілон
| {{math|Υ}}
| ←
| <math>\mathrm{b\bar{b}}</math>
| 9460
| 0
| 0
| 0
| 1,3{{e|−20}}
|}

{{зноскі}}

== Спасылкі ==
{{wiktionary|мезон}}
* [http://hyperphysics.phy-astr.gsu.edu/hbase/particles/meson.html#c1 Табліца мезонаў і іх уласцівасцяў]
* інфармацыя пра часціцы ад ''Групы па ўласцівасцях часціц'' http://pdg.lbl.gov
* [[arxiv:hep-ph/0211411|hep-ph/0211411: Лёгкія скалярныя мезоны паводле кваркавай мадэлі]].
* [http://pdg.lbl.gov/2004/reviews/namingrpp.pdf Наменклатура адронаў].
{{Часціцы}}
{{Вонкавыя спасылкі}}

[[Катэгорыя:Мезоны|*]]