Канцэнтрацыя часціц

Шаблон:Фізічная велічыня Канцэнтра́цыя часці́ц — фізічная велічыня, роўная стаўленню ліку часціц N да аб'ёму V, у якім яны знаходзяцца:

$n=\frac{N}{V}$.

Размернасць з сістэме СІ $[n]=1/m^3$, у сістэме СГС — $[n]=1/c{m}^3$.

Калі канцэнтрацыя з'яўляецца функцыяй каардынаты $n=n(\overrightarrow{r})$, то пад канцэнтрацыяй разумеюць адносіны:

$n(\overrightarrow{r})=\underset{V\to 0}{\lim }\frac{N}{V}$

Такім чынам:

$N=\underset{V}{\int }n(𝐫)\mathrm{d}V$.

Аднак, такое ўяўленне з'яўляецца ў вялікай ступені ўмоўным, паколькі канцэнтрацыя (як, напрыклад, і тэмпература) адносіцца да макрапараметраў і з большага губляе сэнс пры пераходзе да бясконца малога аб'ёму.

Формулы, у якіх прысутнічае канцэнтрацыя

$p=nkT$ — ціск ідэальнага газу

$\lambda =\frac{1}{\sqrt{2}\pi D^{2}n}$ — Сярэдняя даўжыня свабоднага прабегу малекулы газу, дзе D — эфектыўны дыяметр малекулы

$\nu =(1/4)n<v>$ — Лік удараў малекул газу аб адзінку паверхні сценкі за адзінку часу, дзе $<v>$ — сярэдняя хуткасць малекул