Першаісная

З пляцоўкі testwiki
Версія ад 17:59, 1 студзеня 2024, аўтар imported>Хомелка (афармленне)
(розн.) ← Папярэдн. версія | Актуальная версія (розн.) | Навейшая версія → (розн.)
Перайсці да навігацыі Перайсці да пошуку

Шаблон:Універсальная картка ПершаіШаблон:Націсксная[1] функцыі Шаблон:Math − такая функцыя Шаблон:Math, вытворная якой для ўсіх Шаблон:Math з пэўнага прамежку роўная дадзенай функцыі Шаблон:Math, гэта значыць, што на ўсім прамежку праўдзіцца роўнасць

F(x)=f(x).

Сукупнасць усіх першаісных функцыі Шаблон:Math на прамежку Шаблон:Math называецца нявыШаблон:Націскзначаным інтэграШаблон:Націсклам[1] і пазначаецца сімвалам

f(x)dx.

Працэс знаходжання першаіснай называецца інтэграваШаблон:Націскннем.

Уласцівасці нявызначанага інтэграла

Сувязь з дыферэнцыялам і вытворнай

(f(x)dx)=f(x),
F(x)dx=F(x)+C.
d(f(x)dx)=f(x)dx,
d(F(x))=F(x)+C.

Лінейнасць нявызначанага інтэграла

af(x)dx=af(x)dx.
  • Нявызначаны інтэграл сумы роўны суме нявызначаных інтэгралаў:
(f(x)+g(x))dx=f(x)dx+g(x)dx.

Сувязь з інтэгралам Рымана

Шаблон:Асноўны артыкул

F(x)=axf(t)dt

ёсць першаіснаю функцыі Шаблон:Math на прамежку Шаблон:Math [2].

abf(x)dx=F(b)F(a),

называная формулай Ньютана-Лейбніца.

Асноўныя метады інтэгравання

Шаблон:Асноўны артыкул

Лінейныя пераўтварэнні

  • Метад раскладання. Калі
    g(x)=g1(x)+g2(x),
    то
    g(x)dx=g1(x)dx+g2(x)dx.

Метад падстаноўкі

  • Увядзенне новага аргумента. Калі
    g(x)dx=G(x)+C,
    то
    g(u)du=G(u)+C,
    дзе u=φ(x) — непарыўна дыферэнцавальная функцыя.
  • Метад падстаноўкі. Калі g(x) — непарыўная, то, прымаючы
    x=φ(t),
    дзе φ(t) — непарыўна дыферэнцавальная функцыя, атрымаем
    g(x)dx=g(φ(t))φ(t)dt.

Інтэграванне па частках

udv=uvvdu.

Першаісная ў камплексным аналізе

Шаблон:Гл. таксама

  • Першаісная адназначнай функцыі, ўвогуле кажучы, мнагазначная функцыя.

Прыклад:

1zdtt=Lnz

Першаісныя найпрасцейшых элементарных функцый

Шаблон:Асноўны артыкул

У агульным выпадку першаісная элементарнай функцыі не ёсць элементарнай функцыяй (тады як вытворная элементарнай функцыі сама заўсёды элементарная). Напрыклад, немагчыма выразіць праз элементарныя функцыі такія нявызначаныя інтэгралы[3]:

ex2dx,sin(x2)dx,exxdx,sinxxdx,dxlnx.

У гэтым раздзеле прыведзены спіс нявызначаных інтэгралаў некаторых найпрасцейшых элементарных функцый[2][3]:

0dx=C;
1dx=x+C;
xαdx=xα+1α+1+C,(α1);
dxx=ln|x|+C;
exdx=ex+C;
axdx=axlna+C,(a>0, a1);
cosxdx=sinx+C;
sinxdx=cosx+C;
dxcos2x=tgx+C;
dxsin2x=ctgx+C;
dx1x2=arcsinx+C=arccosx+C1,(C1=π2+C);
dx1+x2=arctgx+C;
chxdx=shx+C;
shxdx=chx+C;

Гл. таксама

Шаблон:Зноскі Шаблон:Бібліяінфармацыя