Арбіта пахавання

Арбітай пахавання лічыцца арбіта, вышыня якой на 200 кіламетраў перавышае вышыню геастацыянарнай арбіты. На арбіту пахавання адпраўляюцца зношаныя арбітальныя апараты для памяншэння імавернасці сутыкненняў і вызвалення месца на геастацыянарнай арбіце.

Для кожнага апарата арбіта разлічваецца асобна, мінімальны перыгей $\mathrm{\Delta }H$ вылічваецца па формуле:
$\mathrm{\Delta }H=235\text{ km}+\left(1000C_R\frac{A}{m}\right)\text{ km}$

дзе $C_R$ з'яўляецца ціскам сонечнага выпраменьвання, каэфіцыент якога — звычайна паміж 1,2 і 1,5, $\frac{A}{m}$ з'яўляецца адносінамі плошчы [м²] да масы [кг] гэтага аб'екта. Гэта формула ўключае каля 200 км для геастацыянарнай арбіты, у гэтыя 200 кіламетраў таксама закладзена вышыня для манеўраў на арбіце. Яшчэ 35 кіламетраў запасу зроблена для забеспячэння бяспекі ў сувязі з уздзеяннем гравітацыйных адхіленняў (у першую чаргу сонечных і месяцавых) на спадарожнікі.

Арбіты захавання ваенных спадарожнікаў з ЯЭУ

Шаблон:Якар Нізкаарбітальныя ваенныя разведвальныя спадарожнікі з ядзернай энергетычнай устаноўкай выкарыстоўваюць ніжэйшыя арбіты пахавання (Шаблон:Lang-en2, каля 650—1000 км). На гэтыя арбіты адпраўляецца актыўная зона ядзернага рэактара пасля заканчэння яе працы. Тэрмін жыцця на гэтых арбітах складае парадку 2 тыс. гадоў.

Гл. таксама

• Геастацыянарная арбіта
• Касмічнае смецце

Спасылкі

• Шаблон:Cite web Шаблон:Ref-en
• «Рух спадарожнікаў» на сайце «Фізіка ў анімацыях» Шаблон:Архівавана