Прагляд зыходнага тэксту старонкі Радыус інерцыі сячэння

'''Радыус інерцыі сячэння''' - геаметрычная характарыстыка сячэння, якая злучае [[момант інерцыі]] фігуры <math>J</math> з яе [[плошча]]й <math>F</math> наступнымі формуламі:

: <math>J_y=i_{y}^{2}F</math>

: <math>J_z=i_{z}^{2}F</math>

Адсюль, формула радыуса інерцыі:

: <math>i_y=\sqrt[]{\frac{J_y}{F}}</math>

: <math>i_z=\sqrt[]{\frac{J_z}{F}}</math>

Такім чынам, радыус інерцыі адлюстроўвае стаўленне калянасці стрыжня на выгіб <math>EJ</math>) і на сціск (<math>EF</math>).

У супраціўленні стрыжняў падоўжнаму выгібу (страты ўстойлівасці просталінейнай формы пры сціску) асноўную ролю адыгрывае гнуткасць стрыжня, а значыць і велічыня найменшага радыусу інерцыі сячэння. Такім чынам, большую эканамічнасць будуць мець тыя сячэнні, у якіх найменшы радыус інерцыі роўны найбольшаму, гэта значыць сячэнні, у якіх усе цэнтральныя моманты інерцыі роўныя, а эліпс інерцыі звярнуўся бы ў [[круг]].

Адзінка вымярэння [[СІ (міжнародная сістэма адзінак вымярэння)|СІ]] - [[Метр|м]]. У будаўнічай літаратуры часцей запісваецца ў міліметрах або сантыметрах, з прычыны невялікай велічыні на практыцы.

Калі моманты інерцыі <math>J_y</math> і <math>J_z</math> з'яўляюцца галоўнымі момантамі інерцыі, то <math>i_y</math> і <math>i_z</math> — таксама з'яўляюцца галоўнымі радыусамі інерцыі

У некаторай літаратуры радыус інерцыі пазначаецца проста <math>r</math>.

== Літаратура ==

* Сопротивление материалов, Н. М. Беляев, Главная редакция физико-математической литературы изд-ва «Наука», 1976 г., стр 608.

[[Катэгорыя:Супраціўленне матэрыялаў]]
[[Катэгорыя:Фізічныя велічыні]]