Адмітанс

Шаблон:Універсальная картка Адмітанс (Шаблон:Lang-fr ад Шаблон:Lang-la прапускаць, ўпускаць) — поўная комплексная праводнасць двухполюсніка для гарманічнага сігналу. У айчыннай літаратуры гэты тэрмін звычайна не ўжываецца — ужываецца «комплексная праводнасць» (гл. н-д: Бессонов Л. А. «Теорические основы электротехники»)

Стандартнае абазначэнне адмітанса ў формулах — Y або y, размернасць — dim Y = L⁻²M⁻¹T³I², адзінка СІ — сіменс (См, S).

Матэматычны сэнс

Пад поўнай праводнасцю разумеюць велічыню, адваротную імпедансу (поўнаму супраціўленню):

$\dot{Y}=1/\dot{Z}=\frac{1}{R+jX}=G+jB=\left|\dot{Y}\right|e^{j\arg \dot{Y}}$

дзе Z — імпеданс; G — сапраўдны складнік; B — уяўны складнік.

Сапраўдны і ўяўны складнікі адмітанса звязаны з складнікамі імпеданса наступным чынам:

$G=\frac{R}{R^2+X^2}$ ;    $B=\frac{-X}{R^2+X^2},$

дзе R і X — адпаведна актыўны і рэактыўны складнікі імпеданса.

Абсалютнае значэнне адмітанса роўнае квадратычнай суме складнікаў:

$Y=\sqrt{G^2+B^2}.$

Фізічны сэнс

Эквівалентную схему двухполюсніка ў ланцугу пераменнага току можна прадставіць у выглядзе двух злучаных паралельна элементаў — ідэальнага рэзістара з чыста актыўным супраціўленнем і ідэальнага (без страт) рэактыўнага элемента (кандэнсатара або катушкі індуктыўнасці). Пры гэтым актыўная праводнасць рэзістара будзе адпавядаць сапраўднаму складніку комплекснай праводнасці, а рэактыўная праводнасць катушкі або кандэнсатара — ўяўнаму складніку.

Закон Ома пры выкарыстанні комплекснай праводнасці запісваюць у выглядзе:

$\hat{I}=\hat{U}Y$ ці $\hat{I}=\hat{U}G-j\hat{U}B={\hat{I}}_A+{\hat{I}}_R,$

дзе I — сіла току; I_A і I_R — актыўны і рэактыўны складнікі току; U — напружанне на ўчастку ланцуга.

Вымярэнні

Для вымярэння адмітанса прымяняюцца вымяральнікі іммітанса, аналізатары імпеданса, вымяральнікі дыхтоўнасці (ускосны метад), а ў дыяпазоне ЗВЧ таксама вымяральныя лініі і вымяральнікі поўных супраціўленняў (ускосны метад).

Гл. таксама

• Электрычны імпеданс

Літаратура

• Бессонов Л. А. — Теоретические основы электротехники: Электрические цепи — М.: Высш. школа, 1978.

Спасылкі

• Компактные обозначения