Лік Вольфа

Лік Вольфа («міжнародны лік сонечных плям», «адносная колькасць сонечных плям», «цюрыхскі лік») - названы ў гонар швейцарскага астранома Рудольфа Вольфа лікавы паказчык колькасці сонечных плям. З'яўляецца адным з самых распаўсюджаных паказчыкаў сонечнай актыўнасці.
Лік Вольфа для дадзенага дня вылічаецца па формуле
,
дзе
- W - лік Вольфа;
- f - колькасць назіраных плям;
- g - колькасць назіраных груп плям;
- k - нарміровачны каэфіцыент.
Нарміровачныя каэфіцыенты k выводзяцца для кожнага назіральніка і тэлескопа, што дае магчымасць сумесна выкарыстоўваць колькасці Вольфа, знойдзеныя рознымі назіральнікамі. За міжнародную сістэму прынятыя колькасці Вольфа, якія ў 1849 годзе пачала публікаваць Цюрыхская абсерваторыя, і для якіх каэфіцыент k прыняты роўным 1. У цяперашні час зводка усіх назіранняў сонечных плям і вызначэнне сярэднемесяцовых і сярэднегадавых значэнняў лікаў Вольфа вырабляецца ў Цэнтры аналізу дадзеных па ўплыву Сонца (Бельгія). Існуюць таксама шэрагі лікаў Вольфа, адноўленыя паводле ўскосных звестак для эпохі, папярэдняй 1849.
Швейцарскім астраномам Максам Вальдмайерам [1] атрымана наступная эмпірычная залежнасць паміж сярэднегадавымі значэннямі колькасці Вольфа і сумарнай плошчай сонечных плям:
,
дзе F - плошча плям у мільённых долях паўсферы. Аднак маецца шэраг указанняў [2] на змяненне характару гэтай сувязі з часам.
Гл. таксама
Спасылкі
- Справка на Астронете
- Сярэднегадавыя лікі Вольфа з 1700 года Шаблон:Архівавана
- Сярэднемесяцовыя лікі Вольфа з 1749 года Шаблон:Архівавана
- The Sunspot Cycle Шаблон:Архівавана
- ↑ Waldmeier M. Ergebnisse und Probleme der Sonnenforschung. 2 Auflage, Leipzig, 1955.
- ↑ См. Шаблон:Кніга