Лік Рэйнальдса

Лік Рэйнальдса або крытэрый Рэйнальдса (Шаблон:Lang-en) — безразмерная фізічная велічыня, якая з'яўляецца крытэрыем падабенства струменяў вадкасці ці газу. Лік Рэйнальдса вызначае імавернасць таго, ці будзе плынь ламінарнай, ці турбулентнай. Крытэрый названы ў гонар выдатнага ірландскага фізіка О. Рэйнальдса (1842—1912), аўтара шматлікіх піянерскіх прац па гідрадынаміцы.

Лік Рэйнальдса — адзін з найболей важных крытэрыяў падобнасці ў гідрадынаміцы.

Азначэнне і фізічны сэнс

Лік Рэйнальдса азначаюць наступным чынам:

$Re=\frac{\rho \cdot v\cdot d}{\eta },$

дзе $\rho$ — шчыльнасць асяроддзя, $v$ — характэрная хуткасць, $d$ — характэрны памер, $\eta$ — дынамічная вязкасць асяроддзя.

Лік Рэйнальдса ёсць стасункам сіл інерцыі да сіл вязкасці.

Крытычны лік Рэйнальдса

Пераход плыні ад ламінарнага да турбулентнага цячэння адбываецца па дасягненні так званага крытычнага ліку Рэйнальдса $R{e}_{kp}.$ Пры $Re<R{e}_{kp}$ цячэнне будзе ламінарным, а пры $Re>R{e}_{kp}$ магчыма ўзнікненне турбулентнасці (бурлівай плыні). Крытычнае значэнне ліку Рейнальдса залежыць ад розных абставін, найперш ад таго, як і дзе цячэ вадкасць (ад пэўнага віду цячэння: цячэнне ў круглай трубе, цячэнне вакол шара і г.д.)

Напрыклад, для цячэння ў круглай трубе:

$R{e}_{kp}\simeq 2300.$

Лік Рэйнальдса як крытэрый пераходу ад ламінарнага да турбулентнага цячэння адносна добра дзейнічае тады, калі вадкасць цячэ пад вонкавым ціскам (напорам). Калі напору няма, пераходная зона паміж ламінарным і турбулентным цячэннем расцягваецца, і выкарыстанне ліку Рэйнальдса ў якасці крытэрыю не заўсёды правамерна. Напрыклад, хоць у вадасховішчах фармальна вылічаныя значэнні ліку Рэйнальдса вельмі вялікія, а пры гэтым усё роўна назіраецца ламінарнае цячэнне.