Правілы Кірхгофа
Шаблон:Электрадынаміка Правілы Кірхгофа (часта, у літаратуры, называюцца не зусім карэктна Законы Кірхгофа) — суадносіны паміж токамі і напружаннямі ў разгалінаваных электрычных ланцугах пастаяннага ці квазістацыянарнага току. Вынікаюць з зараду захавання закону і энергіі заахавання закону для электрычных ланцугоў. Дазваляюць разлічваць складаныя электрычныя ланцугі, напрыклад, вызначыць сілу току і напружанне на любым участку ланцуга па зададзеных супраціўленнях участкаў і ўключаных у іх электрарухаючых сіл (ЭРС).
Устаноўлены Г. Р. Кірхгофам у 1847 годзе.
Першае правіла
Алгебраічная сума токаў, якія збягаюцца ў пункце разгалінавання праваднікоў (вузле), роўная нулю. Токі, якія ўваходзяць у вузел, лічацца дадатнымі, якія выходзяць — адмоўнымі:
Другое правіла
У любым замкнутым контуры, вылучаным у складаным электрычным ланцугу, алгебраічная сума падзенняў напружанняў на асобных участках контура роўная алгебраічнай суме ЭРС, уключаных у контур.
- для пастаянных напружанняў
- для пераменых напружанняў
Асаблівасці складання ўраўненняў для разліку токаў і напружанняў
Пры разліках напрамкі току і ЭРС лічацца дадатнымі, калі напрамак току супадае з напрамкам абходу контура, а ЭРС павялічвае патэнцыял у напрамку абходу.
Пры складанні ўраўненняў напрамкі току можна задаваць адвольна і, калі пры іх рашэнні для якога-небудзь току атрымана адмоўнае значэнне, гэта азначае, што яго напрамак процілеглы выбранаму.
Літаратура
- Шаблон:Крыніцы/БелЭн
- Кошкин Н. И., Ширкевич М. Г. Справочник по элементарной физике. — М.: Издательство «Наука», 1972. — 256 стр. с ил.