Цеплавы рухавік

Цеплавы́ рухаві́к — прыстасаванне бесперапыннага дзеяння, якое атрымлівае энергію ў форме цеплыні, якая затым перадаецца наваколлю ў форме работы і, у абавязковым парадку, у форме цеплыні.

Схематычна цеплавы рухавік можна ўявіць як тры тэрмадынамічныя сістэмы: дзве з іх з’яўляюцца крыніцамі цяпла, а адна — рабочым целам. Падчас тэрмадынамічнага працэсу рабочае цела атрымлівае цяпло ад гарачай крыніцы, далей частка цяпла пераўтвараецца ў механічную работу, а астатняе аддаецца другой (халоднай) крыніцы цяпла.

У цеплавым рухавіку заўсёды здзяйсняецца прамы тэрмадынамічны цыкл (цыкл, у якім да рабочага цела падводзіцца большая колькасць цеплыні пры большай тэмпературы, а адводзіцца меншае пры больш нізкай тэмпературы, розніца гэтых цяплынь роўная здзейсненай рабоце).

Тэорыя

Работа, якая здзяйсняецца рухавіком, роўная:

A = | Q_{H} | - | Q_{X} |

, дзе:

$Q_{H}$ — колькасць цеплыні, атрыманае ад награвальніка,
$Q_{X}$ — колькасць цеплыні, аддадзенае ахаладжальніку.

Каэфіцыент карыснага дзеяння (ККДз) цеплавога рухавіка разлічваецца як адносіны работы, якая здзяйсняецца рухавіком, да колькасці цеплыні, атрыманай ад награвальніка: $η = \frac{| Q_{H} | - | Q_{X} |}{| Q_{H} |} = 1 - \frac{| Q_{X} |}{| Q_{H} |}$

Частка цеплыні пры перадачы непазбежна губляецца, таму ККДз рухавіка меней за 1. Максімальна магчымы ККДз мае рухавік Карно. ККДз рухавіка Карно залежыць толькі ад абсалютных тэмператур награвальніка ( $T_{H}$ ) і халадзільніка( $T_{X}$ ):

η_{K} = \frac{T_{H} - T_{X}}{T_{H}} = 1 - \frac{T_{X}}{T_{H}}

Цеплавы рухавік

Тэорыя

Навігацыя

Пошук