Ураўненне Бернулі

Ураўненне Бернулі — ураўненне, што звязвае скорасць і ціск у патоку несціскальнай ідэальнай вадкасці пры ўстойлівым цячэнні. Выражае закон захавання энергіі для адзінкі аб’ёму рухомай вадкасці.

Мае выгляд:

$\frac{\rho v^2}{2}+\rho gh+p=\text{const}.$

Тут

$\rho$ — шчыльнасць вадкасці;

$v$ — скорасць патока;

$h$ — вышыня;

$p$ — ціск;

$g$ — паскарэнне свабоднага падзення.

Выведзена Д. Бернулі ў 1738 годзе. Абагульненае ўраўненне Бернулі выкарыстоўваецца ў гідраўліцы пры разліках цячэння вадкасцяў і газаў у трубаправодах; у машынабудаванні — пры разліках кампрэсараў, турбін і інш.

Літаратура

• Шаблон:Крыніцы/БелЭн