Мера Жардана

З пляцоўкі testwiki
Версія ад 09:49, 31 снежня 2023, аўтар imported>A potato hater (выдалена Катэгорыя:Еўклідава геаметрыя; дададзена Катэгорыя:Эўклідава геаметрыя з дапамогай HotCat)
(розн.) ← Папярэдн. версія | Актуальная версія (розн.) | Навейшая версія → (розн.)
Перайсці да навігацыі Перайсці да пошуку

Ме́ра Жарда́на (або Ме́ра Пеа́на-Жарда́на) — адзін са спосабаў фармалізацыі паняцця памеру (даўжыні, плошчы і [[Аб’ём|Шаблон:Math-мернага аб’ёму]]) у Шаблон:Math-мернай еўклідавай прасторы.

Пабудова

Мноства вымернае па Жардану, калі ўнутраная мера Жардана раўняецца вонкавай меры Жардана.

Мера Жардана mΔ паралелепіпеда Δ=i=1n[ai,bi] у n вызначаецца як здабытак

mΔ=i=1n(biai).

Для абмежаванага мноства En вызначаюцца:

дзе Δ1,Δ2,,ΔN — паралелепіпеды апісанага вышэй выгляду.

Мноства E называецца вымерным па Жардану (квадравальным пры Шаблон:Math, кубавальным пры Шаблон:Math), калі meE=miE. У гэтым выпадку мера Жардана роўная mE=meE=miE.

Уласцівасці

  • Мера Жардана застаецца нязменнаю адносна рухаў еўклідавай прасторы.
  • Абмежаванае мноства En вымернае па Жардану тады і толькі тады, калі яго мяжа мае нулявую меру Жардана .
    • У прыватнасці, усе мноствы, чыя мяжа складаецца з канечнага ліку гладкіх крывых і пунктаў, вымерныя па Жардану. Тым не менш, існуюць мноствы, абмежаваныя простай замкнутай крывой Жардана, не вымерныя па Жардану.
  • Вонкавая мера Жардана адна і тая ж для E і E¯ (замыкання мноства E) і раўняецца меры Барэля E¯.
  • Вымерныя па Жардану мноствы ўтвараюць колца, на яком мера Жардана канечная адытыўная функцыя.

Гісторыя

Такое паняцце меры ўвялі Пеана (1887) і Жардан (1892). Пазней паняцце было абагульнена Лебегам на шырэйшы клас мностваў.

Прыклад мноства, невымернага па Жардану

Разглядзім меру Жардана m, вызначаную на 2 і няхай A={(x,y)2:0x1,0y1} — мноства пунктаў адзінкавага квадрата. Няхай X=A2 — мноства ўсіх пунктаў мноства A з рацыянальнымі каардынатамі, тады X — невымернае па Жардану мноства, бо

meX=1,miX=0,meXmiX,

г. зн. вонкавая і ўнутраная мера Жардана не супадаюць.

Гл. таксама

Літаратура

  • Шаблон:Кніга
  • Кудрявцев Л. Д., Кутасов А. Д. Сборник задач по математическому анализу, глава 2;
  • Peano, G. Applicazioni geometriche del calcolo infinitesimale. — Torino, 1887;
  • Jordan, C. Journal de Mathématiques Pures et Appliquées. — 1892. — t. 8. — p. 69—99;