Каэфіцыент паглынання

З пляцоўкі testwiki
Перайсці да навігацыі Перайсці да пошуку

Каэфіцыент паглынаннябезразмерная фізічная велічыня, якая характарызуе здольнасць цела паглынаць падаючае на яго выпрамяненне. У якасці літарнага пазначэння выкарыстоўваецца грэчаская α[1].

Вызначэнне

Лікава каэфіцыент паглынання роўны адносіне патоку выпрамянення Φ, паглынутага целам, да патоку выпрамянення Φ0, што ўпала на цела [1][2]:

α=ΦΦ0.

Сума каэфіцыента паглынання і каэфіцыентаў адлюстравання, прапускання і рассейвання раўняецца адзінцы. Гэта сцвярджэнне вынікае з закона захавання энергіі.

У тых выпадках, калі спектр падаючага выпрамянення настолькі вузкі, што выпрамяненне можна лічыць монахраматычным, кажуць аб монахраматычным каэфіцыенце паглынання. Іншая ўжывальная ў такіх акалічнасцях назва мае тое ж значэнне, — паглынальная здольнасць[3] цела.

Калі спектр падаючага на цела выпрамянення шырокі, то адпаведны каэфіцыент паглынання называюць інтэгральным.

У агульным выпадку значэнне каэфіцыента паглынання цела залежыць як ад уласцівасцей самога цела, так і ад вугла падзення, спектральнага саставу і палярызацыі выпрамянення.

Каэфіцыент унутранага паглынання αi

У большай ступені характарызуе здольнасць паглынаць выпрамяненне матэрыяламі, а не целамі. Адпаведна, у адрозненне ад каэфіцыента паглынання ў яго вызначэнні выкарыстоўваецца не агульны паток Φ0, які ўпаў на на паверхню цела, а паток Φin, што прайшоў праз уваходную паверхню цела.

Такім чынам, каэфіцыент унутранага паглынання αi вызначаецца з суадносін[1]:

αi=ΦΦin.

Паток Φin пры гэтым звязаны з Φ0 роўнасцю:

Φin=(1ρ)Φ0,

дзе ρ — каэфіцыент адлюстравання.

У агульным выпадку, пры распаўсюджванні паралельнага пучка выпрамянення ў асяроддзі, дзе адначасова мае месца паглынанне і рассейванне выпрамянення, каэфіцыент унутранага паглынання звязаны з натуральнымі паказчыкамі паглынання a і рассейвання r суадносінамі:

αi=aa+r[1e(a+r)l],

дзе l - адлегласць, пройдзеная выпрамяненнем у асяроддзі.

Гл. таксама

Крыніцы

Шаблон:Крыніцы Шаблон:Бібліяінфармацыя