Магнетон Бора

З пляцоўкі testwiki
Перайсці да навігацыі Перайсці да пошуку

Магнетон Бора — адзінка элементарнага магнітнага моманту.

Упершыню выяўлена і разлічана ў 1911 годзе румынскім фізікам Стэфанам Пракапiу,[1][2] велічыня названая ў гонар Нільса Бора, які самастойна разлічыў яе ў 1913 годзе.

У Гаусавай сістэме адзінак магнетон Бора вызначаецца як[3]

μB=e2cme

і ў сістэме СІ як

μB=e2me

дзе ħ - пастаянная Дзiрака, е - элементарны электрычны зарад, me - маса электрона, c - хуткасць святла.

Велічыня магнетона Бора складае, у залежнасці ад абранай сістэмы адзінак:

сістэма значэнне адзінкі
СІ[4] 927,400968(20)Шаблон:E Дж/Тл
СГС[5] 927,400968(20)Шаблон:E эрг/Гс
5,7883818066(38)Шаблон:E эВ/Тл
5,7883818066(38)Шаблон:E эВ/Гс

Таксама часта выкарыстовываюць велічыні

  • μB/h = 13,99624555(31)Шаблон:E Гц/Тл,
  • μB/hc = 46,6864498(10) м−1Тл−1,
  • μB/k = 0,67171388(61) K/Тл.

Фізічны сэнс

Фізічны сэнс велічыні μB лёгка зразумець з паўкласiчнага разгляду руху электрона па кругавой арбіце радыуса r з хуткасцю v. Такая сістэма аналагічная вітку з токам, сіла I якога роўная зараду, падзеленаму на перыяд кручэння: I = ev / r. Згодна з класічнай электрадынамікай, магнітны момант вітка з токам, які ахоплівае плошчу S, роўны ў СГС

μ=ISc=evr2c=eMl2mc,

дзе Ml = mvr - арбітальны момант колькасці руху электрона. Калі ўлічыць, што па квантавых законах арбітальны момант Ml = mvr электрона можа прымаць толькі дыскрэтныя значэннi, кратныя пастаяннай Планка, Ml = ħl, дзе l - арбітальны квантавы лік, які прымае значэнні 0, 1, 2, ..., n-1, то атрымаецца наступнае выраз [6]:

μl=el2mc=μBl.(1)

Такім чынам, магнітны момант электрона кратны магнетону Бора. Значыць, у дадзеным выпадку μB мае ролю элементарнага магнітнага моманту - «кванта» магнітнага моманту электрона.

Акрамя арбітальнага моманту колькасці руху Ml, абумоўленага кручэннем, электрон валодае уласным механічным момантам - спінам, роўным s = 1/2 (у адзінках ħ). Спінавай магнітны момант μs = ge μBs, дзе ge - g-фактар электрона. У рэлятывісцкай квантавай тэорыі, зыходзячы з раўнання Дзірака, велічыня ge атрымліваецца роўнай двум, гэта значыць у 2 разы больш велічыні, якую трэба было чакаць на падставе формулы (1), але так як s = 1/2, то тэарэтычна атрымліваецца μs = μB. Тым не менш, з эксперыментаў вядома, што g-фактар электрона ge=2,00231930436153(53).

Шаблон:Зноскі

Спасылкі

Шаблон:Rq Шаблон:Бібліяінфармацыя