Магнітны момант

З пляцоўкі testwiki
Перайсці да навігацыі Перайсці да пошуку

Шаблон:Фізічная велічыня Шаблон:Электрадынаміка

Магнітны момант, магнітны дыпольны момант - асноўная велічыня, якая характарызуе магнітныя ўласцівасці рэчывы. Крыніцай магнетызму, згодна з класічнай тэорыі электрамагнітных з'яў, з'яўляюцца электрычныя макра- і мікратокі. Элементарнай крыніцай магнетызму лічаць замкнёны ток. Магнітным момантам валодаюць элементарныя часціцы, атамныя ядра, электронныя абалонкі атамаў і малекул. Магнітны момант элементарных часціц (электронаў, пратонаў, нейтронаў і іншых), як паказала квантавая механіка, абумоўлены існаваннем у іх ўласнай механічнага моманту - спіна.

Магнітны момант вымяраецца ў Ам2 або Дж/Тл (СІ), альбо эрг/Гс (СГС), 1 эрг/Гс = 10-3 Дж/Тл. Спецыфічнай адзінкай элементарнага магнітнага моманту з'яўляецца магнетон Бора.

Формулы для вылічэння магнітнага моманту

У выпадку плоскага контуру з электрычным токам магнітны момант вылічаецца як

𝐦=IS𝐧,

дзе Iсіла току ў контуры, Sплошча контуру, 𝐧 — адзінкавы вектар нармалі да плоскасці контуру. Кірунак магнітнага моманту звычайна знаходзіцца па правілу свярдзёлка: калі круціць ручку свярдзёлка ў кірунку току, то кірунак магнітнага моманту будзе супадаць з кірункам паступальнага руху свярдзёлка.

Для адвольнага замкнёнага контуру магнітны момант знаходзіцца з:

𝐦=I2[𝐫,d𝐥],

дзе 𝐫радыус-вектар, праведзены з пачатку каардынат да элемента даўжыні контуру d𝐥

У агульным выпадку адвольнага размеркавання токаў у асяроддзі:

𝐦=12V[𝐫,𝐣]dV,

дзе 𝐣шчыльнасць току у элеменце аб'ёму dV.

Літаратура

  • Ландау, Л. Д., Лифшиц, Е. М. Теория поля. — Издание 7-е, исправленное. — М.: Наука, 1988. — 512 с. — («Теоретическая физика», том II). — ISBN 5-02-014420-7

Гл. таксама

Шаблон:Бібліяінфармацыя