Матэматычная індукцыя

З пляцоўкі testwiki
Перайсці да навігацыі Перайсці да пошуку

Матэматычная індукцыя — у матэматыцы — адзін з метадаў доказу. Звычайна выкарыстоўваецца, каб даказаць нейкае сцвярджэнне для ўсіх натуральных лікаў. Для гэтага даказваецца «першае сцвярджэнне» — база індукцыі, і затым даказваецца, што калі любое сцвярджэнне ў бясконцай паслядоўнасці сцвярджэнняў дакладна, то дакладна і наступнае — крок індукцыі.

Дакладнае апісанне

Хай патрабуецца ўсталяваць справядлівасць бясконцай паслядоўнасці сцвярджэнняў, занумараваных натуральнымі лікамі: P1,P2,,Pn,Pn+1,

Прымем, што

  1. Усталявана, што P1 дакладна. (Гэтае сцвярджэнне завецца базай індукцыі.)
  2. Для любога натуральнага n даказана, што калі дакладна Pn, то дакладна Pn+1. (Гэтае сцвярджэнне завецца індукцыйным пераходам.)

Тады ўсе сцвярджэнні нашай паслядоўнасці дакладныя.

Пэўнасць гэтага метаду доказу выцякае з так званай аксіёмы індукцыі, пятай з аксіём Пеана, якія вызначаюць натуральныя лікі.

Пэўнасць гэтага метаду доказу эквівалентная таму, што ў любым падмностве натуральных лікаў існуе мінімальны элемент.

Існуе таксама варыяцыя, так званы прынцып поўнай матэматычнай індукцыі. Вось яго строгая фармулёўка.

Хай маецца паслядоўнасць сцвярджэнняў P1,P2,P3,. Прымем, што

  1. Усталявана, што P1 дакладна.
  2. Для любога натуральнага n даказана, што калі дакладныя ўсе P1,P2,P3,Pn, то дакладна і Pn+1. (Гэтае сцвярджэнне завецца індукцыйным пераходам.)

Тады ўсе сцвярджэнні ў гэтай паслядоўнасці дакладныя.

Прынцып поўнай матэматычнай індукцыі таксама выцякае з аксіёмы індукцыі і яму эквівалентны, гэта значыць, яго можна ўзяць замест аксіёмы індукцыі ў аксіёмах Пеана.

Прыклады

Задача. Даказаць, што, якое б ні было натуральнае n і сапраўднае q, адрозненае ад адзінкі, выконваецца роўнасць

1+q++qn=1qn+11q.

Доказ. Індукцыя па n.

База, n = 1:

1+q=(1q)(1+q)1q=1q1+11q.

Пераход: выкажам здагадку, што

1+q++qn=1qn+11q,

тады

1+q++qn+qn+1=1qn+11q+qn+1=
=1qn+1+(1q)qn+11q=1qn+1+qn+1q(n+1)+11q=1q(n+1)+11q,

што і патрабавалася даказаць.

Каментар: пэўнасць сцвярджэння Pn у гэтым доказе — тое ж, што пэўнасць роўнасці

1+q++qn=1qn+11q.

Варыяцыі і абагульненні

Літаратура