4-скорасць

З пляцоўкі testwiki
Перайсці да навігацыі Перайсці да пошуку

У фізіцы, у тым ліку ў спецыяльнай і агульнай тэорыі адноснасці, 4-скорасць (чытаецца чатырох-скорасць) — 4-вектар (вектар у чатырохмернай прасторы-часе), які выконвае ролю адпаведніка звычайнай скорасці (трохмернага вектара).

Падзеі апісваюцца ў часе і прасторы, якія разам утвараюць чатырохмерную прастору-час. Гісторыя аб’екта адлюстроўваецца крывою ў прасторы-часе, так званаю сусветнаю лініяй, якую можна параметрызаваць уласным часам аб’екта. 4-скорасць ёсць скорасць змянення 4-становішча адносна ўласнага часу ўздоўж крывой. Звычайная ж скорасць ёсць скорасць змянення становішча аб’екта ў (трохмернай) прасторы, як гэта бачыць назіральнік з інерцыяльнай сістэмы адліку адносна свайго часу (г. зн. часу, вымеранага ў сістэме назіральніка).

Такім чынам, 4-скорасць ёсць унармаваны накіраваны ў будучыню часападобны датычны вектар да сусветнай лініі, і з’яўляецца контраварыянтным вектарам. Хоць 4-скорасць і з’яўляецца вектарам, вынік складання дзвюх 4-скарасцей не будзе 4-скорасцю: прастора 4-скарасцей не з’яўляецца вектарнаю прастораю.

Абсалютная велічыня 4-скорасці аб’екта заўсёды раўняецца скорасці святла c. Для аб’екта ў стане спакою (адносна сістэмы адліку) яго 4-скорасць накіравана ў напрамку часавай каардынаты.

Скорасць

Шлях аб’екта ў трохмернай прасторы (у інерцыяльнай сістэме адліку) можна апісаць з дапамогай трох каардынатных функцый xi(t),i{1,2,3} ад часу t:

x=xi(t)=[x1(t)x2(t)x3(t)],

дзе xi(t) абазначаюць тры прасторавыя каардынаты аб’екта ў момант часу t.

Кампаненты скорасці u (датычнай да крывой) у любым пункце сусветнае лініі вызначаюцца так

u=[u1u2u3]=dxdt=dxidt=[dx1dtdx2dtdx3dt].

Тэорыя адноснасці

У Эйнштэйнавай тэорыі адноснасці, шлях перамяшчэння аб’екта адносна нейкай сістэмы адліку вызначаецца чатырма каардынатнымі функцыямі xμ(τ),μ{0,1,2,3} (дзе x0 абазначае часавую каардынату, дамножаную на c), кожная функцыя залежыць ад аднаго параметра τ, які называецца ўласным часам аб’екта.

𝐱=xμ(τ)=[x0(τ)x1(τ)x2(τ)x3(τ)]=[ctx1(t)x2(t)x3(t)]

Запавольванне часу

Рэлятывісцкае запавольванне часу дае наступныя суадносіны

t=γτ,

дзе γЛорэнцаў множнік, вызначаны наступным чынам:

γ=11u2c2,

а uеўклідава норма вектара скорасці u:

u=u=(u1)2+(u2)2+(u3)2.

Азначэнне 4-скорасці

4-скорасць ёсць датычны 4-вектар да сусветнае лініі. 4-скорасць у любым пункце сусветнае лініі 𝐱(τ) вызначаецца так:

𝐔=d𝐱dτ,

дзе 𝐱4-становішча, а τуласны час.

Гэтае азначэнне 4-скорасці, заснаванае на паняцці ўласнага часу аб’екта, нельга пашырыць ні на такія аб’екты, як фатоны, што рухаюцца з скорасцю святла, ні на тахіённыя сусветныя лініі, датычны вектар да якіх часападобны.

Кампаненты 4-скорасці

Сувязь паміж часам t і часаваю каардынатаю x0 задаецца так

x0=ct=cγτ.

Беручы вытворную па ўласнаму часу τ, знаходзім кампаненту 4-скорасці Uμ для μ = 0:

U0=dx0dτ=cγ.

Скарыстаўшы ланцуговае правіла, для μ=i=1, 2, 3, маем

Ui=dxidτ=dxidx0dx0dτ=dxidx0cγ=dxid(ct)cγ=1cdxidtcγ=γdxidt=γui,

дзе ўлічаны суадносіны

ui=dxidt.

Такім чынам, 4-скорасць 𝐔 выглядае так:

𝐔=γ(c,u).

У тэрмінах мерак (і сінхранізаваных гадзіннікаў), звязаных з асобным участкам плоскай прасторы-часу, тры прасторападобныя кампаненты 4-скорасці вызначаюць уласную скорасць руху аб’екта γu=dx/dτ, г. зн. скорасць, з якою аб’ект пакрывае адлегласць у сістэме адліку за адзінку ўласнага часу, што прайшла на гадзінніку, які рухаецца разам з аб’ектам.

Гл. таксама

Зноскі

Шаблон:Reflist