Гама-функцыя

З пляцоўкі testwiki
Перайсці да навігацыі Перайсці да пошуку

Шаблон:Універсальная картка

Абсалютная велічыня гама-функцыі на камплекснай плоскасці

Гама-функцыя (або Эйлераў інтэграл другога роду) — матэматычная функцыя, якая пашырае паняцце фактарыяла на поле камплексных лікаў. Звычайна абазначаецца грэчаскай літарай гама Шаблон:Math.

Для натуральных Шаблон:Math справядліва роўнасць:

Γ(n)=(n1)!

Гама-функцыя вызначана для ўсіх камплексных лікаў, за выключэннем адмоўных цэлых і нуля. Для камплексных лікаў з дадатнай рэчаіснай часткай, функцыя вызначаецца з дапамогай збежнага неўласцівага інтэграла:

Γ(t)=0xt1exdx.

Гэту інтэгральную функцыю можна аналітычна працягнуць на ўсю камплексную плоскасць, за выключэннем недадатных цэлых лікаў (дзе функцыя мае простыя полюсы). Атрыманая ў выніку мераморфная функцыя і называецца гама-функцыяй.

Была ўведзена Леанардам Эйлерам, а сваім абазначэннем гама-функцыя абавязана Лежандру.

Азначэнні

Графік гама-функцыі рэчаіснай зменнай

Інтэгральнае азначэнне

Калі рэчаісная частка камплекснага ліку z дадатная, то Гама-функцыя вызначаецца праз інтэграл

Γ(z)=0+tz1etdt,z:Re(z)>0

На ўсю камплексную плоскасць функцыя аналітычна працягваецца праз тоеснасць

Γ(z+1)=zΓ(z).

Існуе непасрэдны аналітычны працяг зыходнай формулы на ўсю камплексную плоскасць, т. зв. інтэграл Рымана-Ханкеля

Γ(z)=1ei2πz1Ltz1etdt,z{0,1,2,}.

дзе контур L — любы контур на камплекснай плоскасці, які абходзіць пункт t=0 супраць гадзіннікавай стрэлкі, і канцы якога ідуць на бесканечнасць уздоўж дадатнай рэчаіснае восі.

Наступныя выразы з’яўляюцца альтэрнатыўнымі азначэннямі Гама-функцыі.

Азначэнне па Гаусу

Яно вернае для ўсіх камплексных z, за выключэннем 0 і адмоўных цэлых лікаў

Γ(z)=lim\limits nn!nzz(z+1)(z+2)(z+n),z{0,1,2,}.

Азначэнне па Эйлеру

Γ(z)=1z(n=1(1+1n)z(1+zn)1)=1zn=1(1+1n)z1+zn,z{0,1,2,}.

Азначэнне па Веерштрасу

Γ(z)=eγzzn=1(1+zn)1ez/n,z{0,1,2,},

дзе γ=lim\limits n(k=1n1klnn)0,57722 — пастаянная Эйлера — Маскероні.

Заўвагі

справядліва для падынтэгральнага выразу.
Γ(n+1)=nΓ(n)==n!Γ(1)=n!

Звязаныя азначэнні

  • Калі-нікалі выкарыстоўваецца альтэрнатыўны запіс, так званая пі-функцыя, якая звязана з гама-функцыяй наступным чынам:
    Π(z)=Γ(z+1)=zΓ(z).
  • У інтэграле з азначэння гама-функцыі, межы інтэгравання нязменныя. Разглядаюць таксама няпоўную гама-функцыю, якую вызначаюць падобным інтэгралам са зменнай верхняй ці ніжняй мяжою інтэгравання. Вылучаюць верхнюю няпоўную гама-функцыю, якую часта абазначаюць як гама-функцыю ад двух аргументаў:
Γ(a,z)=zta1etdt,

і ніжнюю няпоўную гама-функцыю, якую таксама абазначаюць малой літарай «гама»:

γ(a,z)=0zta1etdt.

Уласцівасці

Графік модуля гама-функцыі на камплекснай плоскасці.
  • Формула дапаўнення Эйлера:
    Γ(1z)Γ(z)=πsinπz.
  • З яе вынікае Шаблон:Нп4:
    Γ(z)Γ(z+1n)Γ(z+n1n)=n12nz(2π)n12Γ(nz),
  • якую пры n=2 называюць формулай падваення Лежандра:
    Γ(z)Γ(z+12)=212zπΓ(2z).
  • Гама-функцыя мае полюс у z=n для любога натуральнага n і нуля; вылік у гэтым пункце задаецца так:
    Resz=nΓ(z)=(1)nn!.
  • Наступнае прадстаўленне гама-функцыі ў выглядзе бесканечнага здабытку, як паказаў Веерштрас, верна для ўсіх камплексных z, акрамя недадатных цэлых лікаў:
    Γ(z)=eγzzk=1(1+zk)1ez/k,
дзе γ — пастаянная Эйлера — Маскероні.
  • Важная ўласцівасць, якая вынікае з гранічнага азначэння:
    Γ(z)=Γ(z).
  • Гама-функцыя бесканечна дыферэнцавальная, і
    Γ(x)=ψ(x)Γ(x),
дзе ψ(x) часта называюць «псі-функцыяй», ці дыгама-функцыяй.
  • Гама-функцыя і бэта-функцыя звязаны наступнымі суадносінамі:
    B(x,y)=Γ(x)Γ(y)Γ(x+y).

Асобныя значэнні

  • Найбольш вядомыя значэнні гама-функцыі ад няцэлага аргумента:
    Γ(12)=π.
    Γ(14)=(2π)3/2AGM(2,1),
    дзе Шаблон:Math — Шаблон:Нп3 лікаў Шаблон:Math і Шаблон:Math.
    Γ(32)=π2.
    Γ(12+n)=(2n)!4nn!π=(2n1)!!2nπ=π[(n12n)n!]
    Γ(12n)=(4)nn!(2n)!π=(2)n(2n1)!!π=π/[(12n)n!]

Гл. таксама

Шаблон:Зноскі

Літаратура

Спасылкі

Шаблон:Бібліяінфармацыя