Матэматычнае спадзяванне

З пляцоўкі testwiki
Перайсці да навігацыі Перайсці да пошуку

Шаблон:Тэорыя імавернасцей

Матэматы́чнае спадзява́нне, таксама матэматычнае чаканне, сярэдняе значэнне, матспадзяванне выпадковай велічыні — лікавая характарыстыка выпадковай велічыні X. Абазначаецца M[X] або 𝔼[X]. Характарызуе размяшчэнне значэнняў велічыні X і роўнае сярэдняму значэнню яе размеркавання. З закона вялікіх лікаў вынікае, што сярэдняе арыфметычнае значэнне велічыні X пры павелічэнні колькасці выпрабаванняў набліжаецца да 𝔼[X].

Паняцце матэматычнага спадзявання ўзнікла ў XVIII стагоддзі ў сувязі з тэорыяй азартных гульняў: калі выйгрышы гульца прымаюць значэнні X1,X2,Xn, з імавернасцямі p1,p2,,pn, дзе p1+p2++pn=1, то ў сярэднім ён можа спадзявацца на выйгрыш 𝔼[X]=X1p1+X2p2++Xnpn (адсюль назва).

Матэматычнае спадзяванне — тое самае, што і першы пачатковы момант выпадковай велічыні.

Азначэнне

Агульнае азначэнне праз інтэграл Лебега

Няхай зададзена прастора імавернасцей (Ω,𝒜,P) і азначаная на ёй выпадковая велічыня X. То бок, паводле азначэння, X:Ω — вымерная функцыя. Калі існуе інтэграл Лебега ад X па прасторы Ω, то ён завецца матэматычным спадзяваннем, або сярэднім значэннем і абазначаецца M[X] або 𝔼[X]:

𝔼[X]=ΩX(ω)dP(ω).

Калі гэты інтэграл не існуе ці роўны ±, кажуць, што ў выпадковай велічыні не існуе матэматычнага спадзявання[1]Шаблон:Rp.

Азначэнне праз функцыю размеркавання выпадковай велічыні

Калі FX(x) — функцыя размеркавання выпадковай велічыні, то яе матэматычнае спадзяванне вызначаецца інтэгралам Лебега — Стыльт’еса[1]Шаблон:Rp:

𝔼[X]=xdFX(x), x.

Азначэнне для абсалютна непарыўнай выпадковай велічыні (праз шчыльнасць размеркавання)

Матэматычнае спадзяванне абсалютна непарыўнай выпадковай велічыні, размеркаванне якой вызначаецца шчыльнасцю fX(x), роўнае[1]Шаблон:Rp

𝔼[X]=xfX(x)dx.

Азначэнне для дыскрэтнай выпадковай велічыні

Калі X — дыскрэтная выпадковая велічыня, з размеркаваннем

(X=xi)=pi , ipi=1,

тады непасрэдна з азначэння інтэграла Лебега вынікае, што[1]Шаблон:Rp

𝔼[X]=ixipi.

Матэматычнае спадзяванне цэлалікавай выпадковай велічыні

  • Калі X — дадатная цэлалікавая выпадковая велічыня, якая мае размеркаванне імавернасцей
(X=j)=pj , j=0,1,, j=0pj=1,

то яе матэматычнае спадзяванне можа быць выражана праз утваральную функцыю паслядоўнасці {pi}

P(s)=k=0pksk

Уласцівасці матэматычнага спадзявання

  • Матэматычнае спадзяванне канстанты ёсць сама канстанта.
𝔼[a]=a
a — канстанта;
𝔼[aX+bY]=a𝔼[X]+b𝔼[Y],
дзе X,Y — выпадковыя велічыні з канечным матспадзяваннем, а a,b — любыя канстанты;
У прыватнасці, матспадзяванне сумы (рознасці) выпадковых велічынь роўнае суме (рознасці) матспадзяванняў гэтых выпадковых велічынь.
  • Матэматычнае спадзяванне захоўвае няроўнасці, гэта значыць калі 0XY амаль напэўна, і Y — выпадковая велічыня з канечным матспадзяваннем, то матспадзяванне выпадковай велічыні X таксама канечнае, і больш за тое:
0𝔼[X]𝔼[Y].
  • Матспадзяванне не залежыць ад паводзін выпадковай велічыні на падзеі імавернасці нуль, то бок калі X=Y амаль напэўна, то
𝔼[X]=𝔼[Y].
𝔼[XY]=𝔼[X]𝔼[Y].
𝔼[φ(X)]=φ(x)dFX(x).

Няроўнасці, звязаныя з матспадзяваннем

Няроўнасць Маркава — для неадмоўнай выпадковай велічыні X:Ω+, азначанай на прасторы імавернасцей (Ω,,) з канечным матспадзяваннем 𝔼(X), справядліва няроўнасць:

(Xa)𝔼(X)a, дзе a>0.

Няроўнасць Енсена для матспадзявання выпуклай функцыі ад выпадковай велічыні. Няхай (Ω,,) — прастора імавернасцей, X:Ω — азначаная на ёй выпадковая велічыня, φ: — выпуклая барэлеўская функцыя, такія што X,φ(X)L1(Ω,,), тады

φ(𝔼(X))𝔼(φ(X)).

Тэарэмы, звязаныя з матспадзяваннем

Шаблон:Зноскі

Заўвагі

Шаблон:Notelist

Літаратура

Шаблон:Статыстыка Шаблон:Бібліяінфармацыя

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Звяровіч Э. І., Радына А. Я. Элементы тэорыі імавернасцей. — Мінск: Беларусь, 2013. — ISBN 978-985-01-1043-5.