B-мезон

З пляцоўкі testwiki
Перайсці да навігацыі Перайсці да пошуку

B-мезонымезоны, якія складаюцца з b-антыкварка і верхняга (B+), ніжняга (B0), дзіўнага (Bs0) ці чароўнага (Bc+) кварка.

Спалучэнне b-антыкварка і t-кварка (tb¯) лічыцца немагчымым з-за кароткага часу жыцця апошняга[1]. Спалучэнне b-антыкварка і b-кварка (bb¯) з'яўляецца не B-мезонам, а Шаблон:Нп5.

Кожны B-мезон мае антычасціцы, якія складаюцца з b-кварка і верхняга (B), ніжняга (B¯0), дзіўнага (B¯s0) ці чароўнага (Bc) антыкваркаў, адпаведна.

Упершыню B-мезоны былі выяўлены ў 1983 годзе на дэтэктары Шаблон:Нп5.

Характарыстыкі

B-мезоны
Часціца Сімвал Анты-
часціца
Кваркавы
састаў
Зарад Ізаспін
(I)
Спін і цотнасць
(JP)
Энергія спакою
эВ/c²)
S C B' Час жыцця
(с)
Асноўная мода распаду
B-мезон B+ B ub¯ +1 Шаблон:Frac 0 Шаблон:Val 0 0 +1 Шаблон:Val Гл. B± моды распаду
Нейтральны B-мезон B0 B¯0 db¯ 0 Шаблон:Frac 0 Шаблон:Val 0 0 +1 Шаблон:Val Гл. B0 моды распаду
Шаблон:Нп5 Bs0 B¯s0 sb¯ 0 0 0 Шаблон:Val −1 0 +1 Шаблон:Val Гл. BШаблон:Su моды распаду
Чароўны B-мезон Bc+ Bc cb¯ +1 0 0 Шаблон:Val 0 +1 +1 Шаблон:Val Гл. BШаблон:Su моды распаду

B-мезон-антымезонныя асцыляцыі

Шаблон:Main Нейтральныя B-мезоны, B0 і BШаблон:Su, могуць спантанна ператварацца ў свае антычасціцы і наадварот. Гэта з'ява называецца Шаблон:Нп5. Існаванне асцыляцыі нейтральных B-мезонаў з'яўляецца адным з асноўных прадказанняў Стандартнай мадэлі элементарных часціц. Яна была вымерана ў сістэме B0B¯0 і склала[2] каля Шаблон:Num, а ў сістэме Bs0B¯s0 — каля Шаблон:Nobr. Вымярэнні праводзіліся ў Шаблон:Iw лабараторыі Фермі[3]. Першая ацэнка ніжняй і верхняй граніц велічыні асцыляцыі для сістэмы Bs0B¯s0 была праведзена таксама лабараторыяй Фермі ў Шаблон:Iw[4].

25 верасня 2006 года лабараторыя Фермі аб'явіла аб пацвярджэнні раней тэарэтычна адкрытых Bs-мезонных асцыляцый[5]. Па даных прэс-рэліза лабараторыі Фермі:

Гэта першае значнае адкрыццё RunШаблон:Nbsp2 працягвае традыцыю адкрыццяў лабараторыі Фермі ў фізіцы часціц, дзе былі адкрыты ніжні (1977) і верхні (1995) кваркі. На здзіўленне, незвычайныя паводзіны BШаблон:Su-мезонаў фактычна прадказваюцца Стандартнаю мадэллю элементарных часціц і сіл. Адкрыццё гэтых хістальных паводзін, такім чынам, яшчэ раз пацвярджае дакладнасць Стандартнай мадэлі…

Раней на CDF фізікі вымералі скорасць пераходаў рэчыва-антырэчыва для BШаблон:Su мезона, састаўленага з цяжкага прывабнага кварка, звязанага моцным ядзерным узаемадзеяннем з дзіўным антыкваркам. Цяпер яны дасягнулі стандарту для адкрыццяў у вобласці фізікі часціц, дзе імавернасць памылковых назіранняў павінна быць доказна меншая, чым 5 к 10 млн. (Шаблон:Дроб). Для вынікаў CDF гэта імавернасць яшчэ меншая, 8 к 100 млн. (Шаблон:Дроб). Шаблон:Oq

Рональд Котлак, які піша для Шаблон:Lang-en2, назваў часціцу «эксцэнтрычнай» (Шаблон:Lang-en) і заявіў, што мезон «можа адкрыць дзверы ў новую эру фізікі» з-за яго даказанага ўзаемадзеяння са «злавесным царствам антыматэрыі» (Шаблон:Lang-en)[6].

14 мая 2010 года фізікі з Нацыянальнай паскаральнай лабараторыі Фермі паведамілі, што для матэрыі асцыляцыі затухаюць на 1 % часцей, чым для антыматэрыі, што можа памагчы растлумачыць перавагу рэчыва над антырэчывам у назіраемым Сусвеце[7]. Тым не менш, вынікі, атрыманыя пасля апрацоўкі вялікіх аб'ёмаў даных з дэтэктара LHCb, не паказалі някіх істотных адхіленняў ад Стандартнай мадэлі[8].

Рэдкія распады

B-мезоны з'яўляюцца важнай пробай для аналізу квантавай хромадынамікі[9]. Розныя незвычайныя каналы распаду B-мезонаў адчувальныя да фізічных працэсаў за межамі Стандартнай мадэлі. Вымярэнне гэтых рэдкіх прадуктаў распаду ўстанаўлівае абмежаванні на новыя часціцы. Эксперымент LHCb шукаў і назіраў некалькі гэтых распадаў, такіх як Bsµ+µ.[10]

21 лютага 2017 года калабарацыя LHCb аб'явіла, што рэдкі распад нейтральнага B-мезона на два процілегла зараджаныя каоны назіраўся са Шаблон:Нп5 5σ.[11]

Зноскі

Шаблон:Reflist

Спасылкі

Шаблон:Часціцы Шаблон:Бібліяінфармацыя