Сума

З пляцоўкі testwiki
Перайсці да навігацыі Перайсці да пошуку

Су́ма (Шаблон:Lang-la — вынік) — вынік аперацыі складання велічынь (лікаў, функцый, вектараў, матрыц Шаблон:Nobr). Агульнымі для ўсіх выпадкаў з'яўляюцца ўласцівасці камутатыўнасці, асацыятыўнасці для аперацыі складання, а таксама дыстрыбутыўнасці ў адносінах да множання (калі для разгляданых велічынь множанне вызначана), гэта азначае выкананне суадносін:

  • перастаўляльны закон
а + b = b + a
  • спалучальны закон
а + (b + c) = (а + b) + c
  • правы размеркавальны закон
(а + b)с = ас + bc
  • левы размеркавальны закон
с(а + b) = ca + cb

У тэорыі мностваў сумай (ці аб'яднаннем) мностваў называецца мноства, элементамі якога з'яўляюцца ўсе элементы складнікаў мностваў, узятыя без паўтораў.

Вызначаная сума

Часта суму n складнікаў ak, ak+1, …, aN абазначаюць вялікай літарай гречаскай літарай Σ (сігма):

ak+ak+1+...+aN=i=kNai

Гэта абазначэнне называюць вызначанай (канечнай) сумай ai паi ад k да N.
Для зручнасці замест i=kNai, асабліва калі складваць трэба не ўсе складнікі, а толькі тыя, чый нумар задавальняе пэўную ўмову, часам пішуць P(i)ai, дзе P(i)  — некаторая ўмова для i , такім чынам P(i)ai гэта канечная сума ўсіх ai , дзе iZ:P(i) 
Уласцівасці вызначанай сумы:

  1. (i=k1k2ai)(j=p1p2bj)=i=k1k2(j=p1p2aibj)
  2. i=k1k2j=p1p2aij=j=p1p2i=k1k2aij
  3. i=k1k2(ai+bi)=i=k1k2ai+i=k1k2bi
  4. i=k1k2zai=zi=k1k2ai

Прыклады

  1. Сума арыфметычнай прагрэсіі:
    i=0n(a0+bi)=(n+1)a0+an2
  2. Сума геаметрычнай прагрэсіі:
    i=0na0bi=a01bn+11b
  3. i=0n(1p)i=pp1(11pn+1),p1,n0

Шаблон:Hider

  1. i=0nipi=npn+2(n+1)pn+1+p(p1)2,p1

Шаблон:Hider

  1. i=0npi=(p1)i=0n1((ni)pi)+n+1,p1

Шаблон:Hider

    • Пры p=10  атрымліваем i=0n10i=9i=0n1((ni)10i)+n+1, а гэта паслядоўнасць роўнасцей наступнага выгляду:
      1=90+1,11=91+2,111=912+3,1111=9123+4,11111=91234+5

Нявызначаная сума

Нявызначанай сумай ai по i называецца такая функцыя f(i), якая абазначаецца iai, что if(i+1)f(i)=ai+1.

Формула Ньютана — Лейбніца

Шаблон:Асноўны артыкул Калі знайдзена нявызначаная сума iai=f(i), тады i=kNai=f(N+1)f(k)

Паходжанне слова

Лацінскае слова summa перакладаецца як «галоўны пункт», «сутнасць», «вынік». З XV стагоддзя слова пачынае ўжывацца ў сучасным сэнсе, з'яўляецца дзеяслоў «падсумоўваць» (1489 год).

Гэтае слова пранікла ў многія сучасныя мовы: сума ў рускай, sum ў англійскай, somme ў французскай.

Адмысловы сімвал для абазначэння сумы (S) першым увёў Эйлер у 1755 годзе. У якасці варыянта выкарыстоўвалася грэчаская літара «сігма» Σ. Пазней з прычыны сувязі паняццяў сумавання і інтэгравання, S таксама выкарыстоўвалі для абазначэння аперацыі інтэгравання.

Гл. таксама

Літаратура


Шаблон:Вонкавыя спасылкі