Умоўнае размеркаванне імавернасцей

З пляцоўкі testwiki
Перайсці да навігацыі Перайсці да пошуку

Умоўнае размеркаванне імавернасцей — размеркаванне выпадковай велічыні пры ўмове, што здзейснілася некаторая выпадковая падзея.

Азначэнне

Параўнанне шчыльнасці і ўмоўнай шчыльнасці (зверху), а таксама функцыі размеркавання і ўмоўнай функцыі размеркавання (знізу). Для прыкладу ўзята нармальнае размеркаванне і яно ж пры ўмове X>0.

Умоўная функцыя размеркавання

Умоўнай функцыяй размеркавання велічыні X адносна падзеі A называецца функцыя

FX(x|A):=P({X<x}A)P(A),

азначаная, калі P(A)>0[1].

Умоўная шчыльнасць размеркавання

Калі FX(x|A) абсалютна непарыўная, то існуе такая функцыя fX, для якой выконваецца роўнасць

FX(x|A)=xfX(t|A)dt.

Гэтая функцыя завецца ўмоўнай шчыльнасцю размеркавання[1].

Для ўмоўнай шчыльнасці і функцыі размеркавання выконваюцца тыя ж уласцівасці, што і для звычайных шчыльнасці і фукнцыі размеркавання[1].

Умоўныя моманты выпадковай велічыні

Умоўнымі момантамі выпадковай велічыні называюцца моманты, вылічаныя на ўмоўнай функцыі размеркавання[1].

Адзін з такіх момантаў — умоўнае матэматычнае спадзяванне, што задаецца формулай[1]

𝔼[X|A]=xdFX(x|A).

Калі выпадковая велічыня X:Ω зададзена на імавернаснай прасторы (Ω,𝒜,P), то ўмоўнае матэматычнае спадзяванне можна запісаць як[2]

𝔼[X|A]=1P(A)AX(ω)dP(ω).

Гл. таксама

Зноскі

Шаблон:Reflist

Літаратура

Шаблон:Бібліяінфармацыя