Многавымерная выпадковая велічыня

З пляцоўкі testwiki
Перайсці да навігацыі Перайсці да пошуку

Шаблон:Тэорыя імавернасцей

Многавымерная выпадковая велічыня або выпадковы вектар — набор аднамерных выпадковых велічынь. Асобныя велічыні прадстаўляюць у выглядзе вектара, калі паміж імі ёсць пэўная сувязь, часта яны адлюстроўваюць розныя характарыстыкі аднаго аб’екта. Напрыклад выпадковым вектарам можа быць сукупнасць узросту, вагі і росту чалавека, якога выпадкова выбіраюць з пэўнай групы людзей.

Азначэнне

Выпадковым n-мерным вектарам завецца адлюстраванне ξ:Ωn, каардынатнымі функцыямі якога ёсць выпадковыя велічыні ξ1,ξ2,,ξn, зададзеныя на імавернаснай прасторы (Ω,𝒜,P).[1]Шаблон:Rp

Адлюстраванне ξ:Ωn ёсць 𝒜-Шаблон:Нп5 адлюстраваннем Шаблон:Нп5 (Ω,𝒜) у вымерную прастору (n,n), дзе n — алгебра ўсіх Шаблон:Нп5 мноства n.

Размеркаванне і функцыя размеркавання

Для многавымерных выпадковых велічынь існуюць свае аналагі размеркавання і функцыі размеркавання[1]Шаблон:Rp.

Адлюстраванне Pξ:n, якое для кожнага барэлеўскага мноства задаецца роўнасцю Pξ(B):=P(ξB), завецца размеркаваннем выпадковага вектара ξ.

Функцыя

Fξ(𝒙)=F1,2,,n(x1,x2,,xn):=P(ξ1<x1,ξ2<x2,,ξn<xn)

завецца функцыяй размеркавання выпадковага вектара ξ=(ξ1,ξ2,,ξn).

Уласцівасці функцыі размеркавання

Для функцый размеркавання многавымерных выпадковых велічынь справядлівыя наступныя ўласцівасці[1]Шаблон:Rp:

  1. F(x1,x2,,xn) Шаблон:Нп5 і непарыўная злева па кожным аргуменце;
  2. калі значэнне прынамсі аднаго з аргументаў xk імкнецца да , то значэнне функцыі размеркавання імкнецца да нуля;
  3. F(+,x2,,xn)=F2,3,,n(x2,x3,,xn), і аналагічныя роўнасці маюць месца, калі значэнні некаторых аргументаў роўныя + і ўрэшце F(+,+,,+)=1;
  4. для любых неадмоўных h1,h2,,hn мае месца няроўнасць F(x1+h1,x2+h2,,xn+hn)F(x1,x2,,xn)0.

Як і ў аднамерным выпадку, кожная функцыя F, якая задавальняе ўласцівасцям, мае адпаведны выпадковы вектар, чыя функцыя размеркавання супадае з F.

Класіфікацыя

Многавымернае дыскрэтнае размеркаванне

Размеркаванне выпадковага вектара завецца дыскрэтным, калі ён прымае Шаблон:Нп5 або злічальную колькасць значэнняў. Гэта эквівалентна таму, што кожная кардыната выпадковага вектара мае дыскрэтнае размеркаванне[1]Шаблон:Rp.

Прыклад многавымернага дыскрэтнага размеркавання — паліномнае размеркаванне.

Многавымернае абсалютна непарыўнае размеркаванне

Візуалізацыя шчыльнасці двухвымернага размеркавання

Размеркаванне выпадковага вектара завецца абсалютна непарыўным, калі існуе Шаблон:Нп5 неадмоўная функцыя f1,2,,n:n, такая, што[1]Шаблон:Rp

Pξ(B)=P(ξB)=Bf1,2,,n(𝒙)d𝒙

для кожнага барэлеўскага мноства Bn, а інтэграл разумеюць у Шаблон:Нп5. Функцыя f1,2,,n(𝒙) завецца шчыльнасцю размеркавання выпадковага вектара або шчыльнасцю сумеснага размеркавання выпадковых велічынь.

Прыклады многавымерных абсалютна непарыўных размеркаванняў — многавымернае нармальнае і размеркаванне Дзірыхле.

Функцыі ад многавымерных выпадковых велічынь

Калі ξ:Ωn — выпадковы вектар, а Шаблон:Нп5 φ:ξ(Ω)m Шаблон:Нп5, то кампазіцыя η=φξ — выпадковы вектар з размеркаваннем[1]Шаблон:Rp

P(η=φ(ξ)B)=φ1(B)dFξ,

дзе B — адвольнае Шаблон:Нп5, а Fξ — функцыя размеркавання ξ.

Шаблон:Зноскі

Шаблон:Бібліяінфармацыя

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Звяровіч Э. І., Радына А. Я. Элементы тэорыі імавернасцей. — Мінск: Беларусь, 2013. — ISBN 978-985-01-1043-5.